Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 78
n
áfram alt af úr þessu og hafa 3/8 af túuinu undir plógi á
ári hverju. Eg vildi óska að vér værum svo á vegi stadd-
ir að þetta gæti átt við hjá oss, en því miður er það ekki.
JÞá er grasfræið.
Eorseti Búnaðarfólags íslands heíir eftir mór — sjá
Búnaðarrit 16. 4., bls 249 — „að i kaldari hlutum
landsins þroskist vart grasfræið". Annaðhvort er þetta
misskilningur eða eg hef hagað orðum mínum ólaglega.
Alstaðar þar sem eg þekki til, þroskast margar grastegund-
ir i góðum árum, en í kuldasumrum eru þær að eins fáar
sem þroskast.
Eg efast ekki um það að innlent og útlent grasfræ geti
rætt sig hér i myldinni og góðri jörð og eg tel einnig
uppá að myndast geti þóttur svörður af því um sinn, eink-
um hinu innlenda, en samt er margt athugavert við þetta
atriði. Eg skal samt að eins taka tvent fram:
1. Það mundi varla verða efnt, sem lofað er, að bóndinn skuli
fá sama sumar sem hann sáir grasfræinu, meira gras en þar
sem bezt er í túninu. Eyrsta sumar spretta fjölærar gras-
tegundir seint og iítið i ölluiu löndum, og þess vegua er
það að menn sá vanalega einhverri korntegund um leið og
grasfræinu er sáð, til þess að fá eftirtekju af jörðunni það
sumar. Eftirtokjan af grasfræinu kemur svo næsta sumar.
Sú reynsla um grasíræsáningu, sem enn er fengin hór á
landi, er litil og ófullkomin, en þegar veruleg reynsla fæst
muu hún segja það, að sama lögmál gildir hér í þessn efni
sem í öðrum löndum.
2. Nýja kenningin ætlast til þess, að þegar lag-
ið er kornið á, þá verði 8/8 af öllum túnum á landinu
haíður fyrir sáðland á hverju ári — í minsta lagi á Suður-
landi — og að */s partur af þvi eða l/s öllum túnum sé
sáð grasfræi á hverju ári. Nú getur varla verið meiningin
að fá útlent grasfræ því fátt af því myndi lifa hér til lengd-
ar. Það yrði því að útvega innlent grasfræ sem nægir til
að grashylja nærri 7000 dagsl. á ári, þegar alt væri komið
á laggirn ar, ef alt landið er tekið, en 2000 dagsláttur fyrir