Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 141
137
yrði þá á þessa leið: Nautgriparæktunarfélag, serat. d. næði
yfir 60 bæi, réði 2 búfræðinga eða aðra hæfa menn í þjón-
ustu sína (að vetrinum), sem ferðuðust millura félagsmanna,
þannig að þeir væru eina nótt í mánuði á hverjum bæ.
Þeir vigtuðu svo fóður og mjólk fyrir hverja kú í bæði
mál, ákvæðu feitimagn mjólkuriunar (að minsta kosti viðog
við) og leiðbeindu með fóðrun kúnna, uppeldi kálfa og yfir
höfuð í öllu, sem að búskap og þá sérstaklega nautgripa-
rækt lýtur. Fæði eftirlitsmannanna kæmi því ekki beint til
útgjalda, en auk þess þyrftu þeir að fá svo sera 70—80 kr.
í lcaup yfir tímann. Hinn beini kostnaður við eftirlitið yrði
þá sem svarar 50 aurum á kú á ári, ef vér gerum ráð
fyrir 5 mjólkandi kúm á bæ að meðaltali, sem í mörgum
héruðum landsins mun láta nærxú sanni. Þennan kostuað
ætti að greiða af opinberu fé, enda er það venja í Dan-
mörku og öðrum löndum, þar senx eftirlitsfélögin eru
komin á.
Kynbótabú fyrir nautgripi.
Til þess að nautgriparæktunarfólög geti jafnan átt völ
á góðum undaneldisdýrum, er nauðsynlegt að koma á fót
kynbótabúum fyrir uautgripi í helztu bygðarlögum landsius.
Kynbótabú (Avlcenter) fyrir nautgripi eru nú orðin almenn
í útlöndum og þykja hvervetna gera stórmikið gagn, ekki
eiuungis með því að framleiða framúrskarandi kynbótadýr
hauda kynbótafélögum og einstökum mönnum, og þar með
auka arðseini og álit hlutaðeigandi kyns, heldur einnig með
því að vera fyrirmynd, þar sem bændur og bændaefni geta
séð og lært góða griparækt.
Skilyrðið fyrir því, að slik bú geti komist á stofn, er
hjá oss eins og öðrum þjóðum, að þau séu styrkt af opiu-
beru fé. Hversu mikið fó vér þurfum að ætla árloga til
kynbótabúánna fer aðallega eftir því, hvað vér viljum hafa
þau mörg og stór, sem aftur er komið undir þvi, hvað
mikið vér viljum leggja í sölurnar til þess að bæta gripa-
rækt vora. Uin þetta atx-iði skal eg þó ekki fjölyrða hér,