Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 157
153
m. SAUÐFÉ.
a. Kjötkyn:
1. Hrútar 1—6 úra.
2. Veturgamlar gimbrar, 1—3 saman.
3’ Ær 2—6 ára, 2—5 saman.
b. Mjólkurkyn:
1. Hrútar 1—6 ára.
2. Veturgamlar gimbrar, 1—3 saman.
3. Ær 2—6 ára, 2—5 samau.
Við þessar sýningarreglur er margt að athuga, en rúms-
ins vegna get eg hér að eins minst á nokkur helztu at-
riðin.
Ath. 1. Sýningarreglurnar gera ráð fyrir að verðlauna
hrossin í tvennu lagi, sem reiðhestakyn og áburðarhestakyn.
Þetta er lika hið rétta og sjálfsagða, ef vér á annað borð
viljum hafa tvö aðgreind kyn reiðhesta og áburðarhesta,
sem eg fyrir mitt leyti efast ekki um að ílestir álíti rétt.
í fyrstu verður þessi flokkur auðvitað að vera meira eða
minna leyti af handahófi, en þegar frá liður fara takmörkin
millum reið- og áburðarhesta að verða gleggri, og bændur
fara smátt og smátt að fá betra og betra auga fyrir mis-
muninum.
Um sauðfé er að þessu leyti hið sama að segja og um
hrossin. Þó muu óhætt að gera ráð fyrir að mjólkurfénu
fari smátt og sinátt að fækka, eða að minsta kosti að það
dragi sig til ákveðiuua héraða, þannig að á sýningunum verði
þegar frá liður óviða bæði kynin, eða að minsta kosti ann-
að yfirgnæfandi.
Atli. 2. Þeir, sem fá dýr sýn verðlaunuð á búpenings-
sýningum, skuldbinda sig til að nota hin verðlaunuðu dýr
til kynbóta — oða ef þeir selja þau, að sjá um að þau séu
notuð til kyubóta — minst eitt ár eftir sýningu, sem þau
voru verðlaunuð á, ella að eudurborga verðlaunin, eftir nán-
ari þar um settum reglum.
Ath. 3. Það fer eftir fjáreign sýnatidans hversu marg-
ar ær eða gimbrar hann verður að sýua, til þess að geta