Búnaðarrit - 01.01.1903, Page 192
188
holti, Víðimýri, Syðravatni og Mselifelli. Víða er hallinn
lítill á þessum stöðum, einkum á Sjávarborg; þar verður
vatninu ekkert komið i burtu sökum hallaleysis. í Ytra-
Vallholti mældi eg fyrir áveitu. Þar hafa engjarnar mjög
verið bættar á seinustu árum með vatnsveitingum og gefa
þær nú af sér margfalt meira en þær gerðu áður.
Eftir tilmælum sýslumanns Eggerts Briems skoðaði eg
Héraðsvötnin fyrir sunnan Vindheima og athugaði hvernig
tiltækilegast mundi að stemma stigu fyrir að þau ilæddu
þar upp að vetrinum.
Á siðari árum hefir vatnsmegnið aukist i vestustu
kvíslum Hóraðsvatnanna, austan Tungusveitar. Þegar nú
vötnin liggja að vetrinum fram á móts við Miklabæ, fer
vatnið úr vestustu kvíslunum að renna út Hólminn, með-
fram Vindheimabrekkunum, og dreifa sór um allan fram-og
mið-Hólminn. Landið, sem vatnið flæðir yfir, fer alt i
svell og tekur þar af leiðandi fyrir alla beit.
1 bréfi til mín, dags. 4. janúar þ. á., getur Valdimar
Guðmundsson i Ytra-Vallholti þess, að Vötnin hafi um ný-
árið byrjað að renna upp og séu búin, þegar brófið er ritað,
að leggja undir sig mestan hluta Eram-Hólmsins. Ejölda
hrossa varð með naumindum bjargað, sem vatnið hafði
umkringt austan við Skiphól. Þessi flóð gera ærinn ó-
skunda og tjón. Þau skemma oft engjarnar meira og
minna og taka af alla vetrarbeit, bæði fyrir hross og sauðfó.
Til þess að koma í veg fyrir flóðin, eða hindra það að
vötnin flæði yfir Hólminn, er liklegasta og jafuvel eina
ráðið það, að gera garð úr grjóti frá Vindheimabrekkunum,
æði langan spöl fyrir framan bæinn Vindheima, og þvert
austur á Héraðsvatnabakkana. Eg mældi vegalengdina þar
sem garðurinn ætti að vera, og er hún tæpir 200 faðmar.
Garðurinn þyrfti að vera 3—5 fet á hæð og 12—18 fet á
þykt að neðan. Hann mundi kosta 1000—1200 kr.
Austan Héraðsvatna skoðaði eg engjar og leiðbeindi
með frnmræslu í Eóttarholti, Hjaltastöðum, Erostastöðum og
víðar.