Búnaðarrit - 01.01.1968, Page 100
94
BÚNAÐARRIT
flóa er í rénun, þar seni yfirvöldin reyna að losna við
þennan skúrabúskap, sem sízt er til þrifnaðarauka fyrir
þéttbýlið. Ýmsir bændur í fjarlægara nágrenni Reykja-
víkur liafa nú uppi áætlanir um að setja upp hjá sér
hænsnabú og liefja eggjaframleiðslu í búrum með tízku-
legum hætti, þar sem sjálffóðrun, sjálfbrynning og sjálf-
hreinsun er viðhöfð. Slík búra-liænsnabú í venjulegum
gamaldags fjárhúsum eða fjósum geta víða rúmað 3000—
5000 varphænur.
Eggjaneyzlan er í vexti í landinu, og var eggjaskortur
á aðalmarkaðssvæðinu mikinn hluta ársins 1967, einnig
vegna þess, sem áður var nefnt, að skúrabúskapurinn
verður að víkja fyrir vexti byggðarinnar á bæjarlönd-
unum.
Svínakjötsneyzlan virðist einnig vera í vexti, og var
auðvelt að losna við alla svínakjötsframleiðsluna árin
1965 og 1966, en síðastliðið ár virtist markaðurinn vera
orðinn mettaður. Ég tel þó augljóst mál, að svínakjöts-
neyzlan gæti aukizt verulega enn, ef framleiðslan væri
betur vönduð. Yfirleitt er svínakjötið til muna of feitt,
svo að neytendur livekkjast á að kaupa það. Svínabænd-
ur liafa engin skipulögð félagssamtök starfandi í bili, og
er því örðugt að ná samstöðu hjá þeim um skipulagðar
aðgerðir til úrbóta, en þær umbætur ná til þriggja þátta
framleiðslunnar aðallega: fóðrunar, liúsakosts og kyn-
bóta. Síðasti þátturinn, kynbæturnar, er mjög aðkall-
andi, og á því sviði kemur ekki annað til greina en
innflutningur á svínasæði frá Noregi. Frá mínum hæj-
ardyrum séð stafar ekki meiri hætta af að flytja svína-
sæði til landsins en útungunaregg, og reyni ég með
samtölum við svínabændur að vekja hjá þeim áliuga
fyrir að sækja eftir því til yfirvalda að fá flutt svína-
sæði inn til kynbóta á stofninum. Ég vænti þess, að
svínabændur fari bráðlega að koma á hjá sér félagsskipu-
lagi til að vinna sameiginlega að umbótum þessarar