Búnaðarrit - 01.01.1968, Page 183
BÚNAÐARÞING 177
áSur markað sína stefnu, m. a. í ályktun frá fyrra ári,
og vísast til hennar.
Mál nr. 30
Erindi Landssambands hestamannafélaga um vörzlu stóð-
hesla.
Málið afgreitt með eftirfarandi ályktun, sem samþykkt
var með 23 samhlj. atkv.:
Búnaðarþing felur stjórn Búnaðarfélags Islands að
vinna að því við Alþingi, að breytt verði fyrri málsgrein
32. gr. búfjárræktarlaga, og orðist svo:
„Óheimilt er að láta stóðhesta ganga lausa í heima-
högum og afréttum, nema heimild felist til þess í lögum
þessum.
Verði vart við slíkan hest, ber að handsama hann og
flytja til hreppstjóra, er skal taka hann í gæzlu og standa
skil á sanngjamri greiðslu vegna fyrirhafnar og kostn-
aðar við liandsömun.
Sömu ákvæði gilda fyrir hesta, sem ekki er hægt að
gelda vegna skapnaðargalla.“
GreinargerS:
Árið 1965 var lögum um búfjárrækt breytt í því efni,
sem um er fjallað í þessari ályktun. Hefur komið í ljós,
að eftir þessa breytingu er í ýmsum tilfellum lítt fram-
kvæmanlegt að koma lögum yfir lausagöngustóðhesta.
Veldur því einkum það ákvæði núgildandi laga, að eig-
andi lands þess, þar sem vart verður við lausan stóðhest,
skal vera aðili að handsömun hestsins í stað þess, að
í eldri lögum var það gert að skyldu hverjum þeim, sem
varð var við lausagöngustóðhest, að handsama liann og
færa hreppstjóra. Ef réttur er sá skilningur búfjárrækt-
arnefndar, að lög um búfjárrækt séu til þess sett að
styðja ræktunarstefnu gegn villimennsku í þessari bú-
grein sem öðrum, þá liefur hér verið stigið spor aftur
á bak, aS því er reynslan sýnir. Því er hér lagt til, að úr
12