Morgunn - 01.12.1934, Side 40

166
M0R6UNN
og fram yfir það. Og verði svo, þá trúi eg því, og kenni það
öðrum í nafni drottins, og upp á hans eigin orð, sem eru
svo náttúrleg og fullnægjandi í þessu efni, að fyrir oss
muni hin nýja tilvera líkust því yndislegasta sumri, sum-
arlífi og starfi, sem vér höfum þekt í jarðlífi voru, nema
að því leyti, að þar verðum vér, gamlir menn, ungir aftur,
og ungir menn aldrei gamlir, „því fögur sál er ávalt ung“
— og þurfum þar aldrei að ganga þreyttir til hvíldar, aum-
ir og sárir, eins og svo oft hér. Eg tel það sjálfum mér og
öðrum alveg óhætt að trúa dýrðarsýn skáldsins okkar, er
segir: „Eg horfi yfir hafið“. — „En fyrir handan hafið,
þar hillir undir land, í gullnum geislum vafið, það girðir
skýjaband. Þar gróa í grænum hlíðum, með gullslit blóm-
in smá, í skógarbeltum blíðum, í blómsturlundum fríðum,
má allskyns aldin sjá. — Þar sé eg sólu fegri, á súlum
standa höll. — Þar sé eg fylking fríða og fagurbúna sveit,
um ljóssins sali líða, með ljóssins ásýnd blíða, í unaðs aldin-
reit“.-----Guð gefi oss öllum æ, að geta þannig horft yfir
hafið, og síðan mega sjá og reyna alla slíka dýrð fyrir
handan hafið, í Jesú nafni, og fyrir hans meðalgöngu..