Morgunn - 01.06.1936, Page 123

MORGUNN
117
hið venjulega ljós slökt og í stofunni var rauðleitt ljós,
sem var nógu bjart til þess að við gátum séð hver ann-
an. Við fórum að syngja sálma og fólkið söng hjartan-
lega og með skilningi; það hafði góðar raddir og þær
runnu saman í fagurt samræmi.
„Þessu hafði verið haldið áfram hér um bil í 10 mín-
útur, þegar auðfundið var að einhvers konar titringur
eða sveiflur fóru um stofuna. (Menn, sem voru í her-
berginu fyrir neðan, sögðu, að hurðirnar þar hefðu
glamrað og skolfið góða stund).
,,Þá gerðust þeir furðulegustu atburðir,
atKUr*UleSUStU sem eS hefi nokkuru sinni séð. Öll stof-
atburSir gerast.
an varð alt í einu full af eldlogum; þeir
v°ru þar hundruðum saman og voru líkir kertaljósum
1 lögun, en stærri og ljósvakalegri ásýndum. Þeir birt-
Ust í hundraða tali, hátt uppi við loftið, svo hátt að fólk-
Jð, sem sat þarna, gat ekki náð til þeirra, í fjarlægum
hornum og alt 1 kringum okkur.
,,Þeim rigndi niður í hundraðatali og þeir „settust“
a höfuð fundarmanna, handleggi og axlir. Margir þeirra
v°ru á höfðinu á mér, eftir því sem konan mín bar vitni
um; og eg sá marga koma niður á höfuðið á henni, hand-
|eSgi og axlir og eins á öðrum fundarmönnum. Eg sá tylft-
lr af þeim korna ofan á handleggina á mér og loga þar fá-
einar sekúndur og hverfa því næst skyndilega. Eg fór
með hendurnar gegn um mörg af þessum ljósum, en
^ann engan hita né brunatilkenning.
„Innan um þessi hundruð af ljósum, sem bókstaf-
^ega fyltu stofuna, sáust við og við björt ský, sem voru
hór um bil tvö fet að þvermáli.
„Þegar þessir dásamlegu atburðir höfðu
gerst hér um bil tíu mínútur, komust
nokkrir af fundarmönnum skyndilega í
^ambandsástand og tóku að tala liðugt og reiprennandi
a tungumáli, sem við skildum ekki. Þeir töluðu hik-
laust, eins og menn gera, þegar þeir tala móðurmál sitt.
^ambaTidsástan,d
°g tal.