Morgunn - 01.12.1978, Blaðsíða 87

RADDIK I.ESENDA
181
yfir nægu efni í hundruð sólstjarna, en þær eru aðeins hlutar
vetrarbrauta, en ekki heil kerfi á borð við vetrarbrautir, þótt
þær geti litið svipað út á himninum í litlum sjónauka.
20. sp.: Eru slikar ljósþokur þá ekki líka ómótstæðileg og
heillandi ábending um það, að hið eilífa og almáttka afl, af
eigin rammleik og samkvæmt lögmálum orku sinnar, hafi
fundið að slíkt „kerfi“ eða fyrirkomulag, á skiptingu efnis-
ins, í vetrarbrautir, er við nefnum svo — sé það eina, sem
varað getur og verið jafnframt sjálfvirkt?
Svar: Þessi spuming er heimspekilegs eðlis, og tel ég að
erfitt sé að svara henni.
21. sp.: Þar sem allt bendir til að okkar vetrarbraut hafi
eitt sinn verið í líki slíkrar Ijósþoku, þá er það freistandi —
fyrir leikmenn — sem litið hafa stjörnurnar ástaraugum, frá
því þeir fyrst skynjuðu blik þeirra, að þær lúti því lögmáli
að endurfæðast?
Svar: Þótt það sé skoðun margra stjörnufræðinga, að al-
heimurinn þenjist út og dragist saman til skiptis, þannig að
segja megi að endurfæðing eigi sér stað, á slíkt ekki við um
einstakar stjörnur. Ekki virðist hugsanlegt, að þær endur-
fæðist í fyrri mynd, hver um sig.
22. sp.: (Tvíþætt). Hvá8a merkingu hefur orðið alheimur,
þegar sagt er: aldur alheimsins er talinn um tíu þúsund
milljón ár?
Svar: Segja má, að alheimurinn sé allar myndir efnisins
og umhverfi þeirra. Með aldri alheimsins er átt við tímann,
sem liðinn er, frá því að efnið kom fram í þeirri mynd, sem
við þekkjum það.
Enn er ekki unnt að slá neinu föstu um það, hvort eða
hvenær alheimurinn muni líða undir lok, en athuganir stjarn-
fræðinga beinast meðal annars að þvi að kanna, hvort líklegt
se, að núverandi útþensla alheimsins eigi eftir að snúast i
samdrátt, en slikur samdráttur myndi væntanlega leiða til
endaloka alheimsins í venjulegum skilningi þess orðs. Einn
þeirra stjarnfræðinga, sem hvað mest hafa rannsakað þetta