Morgunn - 01.12.1978, Blaðsíða 79

RADDIR LESENDA
173
borið á borð — í útvarpinu — fyrir alla, sem heyra vilja og
ég hef notið á sama hátt og lax, sem rekst á loðnutorfu.
Með vinsemd og beztu óskum.
Theodór Gunnlaugsson frá Bjarmalandi.
Ég færi Theodór beztu kveðjur minar og þakkir fyrir hlý-
leg orð í minn garð og óska honum langlífis og góðrar heilsu.
Og þá þakka ég honum ekki sízt fyrir þetta ágæta erindi,
sem. hann einnig sendi mér og mér er ánægja að birta og
hér fer á eftir. — Æ. R. K.
Á HUGARFLEYI UM HIMINDJÚPIÐ
Það mun hafa verið snemma á árinu 1973, að ég varð svo
hugfanginn af erindum, sem stjörnufræðingurinn Þorsteinn
Sæmundsson flutti í útvarpið um þá menn, er fyrstir sigldu
hugarfleyjum sínum um himindjúpið með furðulegum ár-
angri, að ég ákvað að senda honum linur ásamt nokkrum
spurningum um það efni. Og þó ég sé nú að staulast á miðj-
um áttunda áratugnum og Elli gamla búin að taka bæði
andlega og líkamlega orku mína í þá bóndabeygju, sem hún
herðir að, þar til yfir lýkur, þá birtist enn í hug mínum
fimmtíu ára draumur, furðulega skýr. Og þar sem þessi
draumur er í órofa tengslum við eftirfarandi spurningar og
svor, þá segi ég frá honum 'hér, sjálfum mér til hugarhægðar:
Pyrir hálfri öld var ég eitt sinn á heimleið, stjömubjarta
miðsvetrarnótt, i stafalogni. % var heitur af göngunni, því
bykk lognföl lá þá á fannbreiðunni, sem víða sökk í. Ég nam
staðar og hallaði mér upp að steini, sem varð á vegi minum.
Undir höfðinu hafði ég fallega mórauða tófu, sem ég hafði
skotið nokkru eftir dagsetur.
Það fór ákaflega vel um mig og ég horfði um stund upp
Þl stjamanna, sem mér virtust bæði stærri og skærari en
venjulega. Fyrr en varði hafði draumadísin mín góða tekið
í faðm sinn, eins og ég hafði óskað og — viti menn!