Morgunn - 01.06.1981, Qupperneq 79
DUI.SÁLARFRÆÐINGAR ÞINGA
77
huga hvort fólk byggi e.t.v. yfir auknum yfirskilvitlegum
hæfileikum undir slíkum kringumstæðum, ætti auðveldara
með að senda hvort öðru hugskeyti o.s.frv. Því virtist ekki
vera svo farið. Það virðist vera mikilvægara að fólk búi yfir
meðfæddum „gáfum“ á þessu sviði. Það er að vísu hægt að
þróa með sér ESP að einhverju leyti, en aðeins að vissu
marki. Annars hefur dulsálarfræðingurinn William Braud í
Texas sýnt fram á það að slökun framkallar aukið yiirskil-
vitlegt næmi, fólk er næmara fyrir fjarhrifum þegar það
slakar á.
„Umdeilt svið“.
„Vissulega liefur verið um árekstra að ræða,“ segir Beloff,
aðspurður um sambúð hefðbundinnar sálarfræði og dulsálar-
fræði. „Að vísu fæst fólk úr öllum vísindagreinum við dul-
sálarfræði, áhugi raunvísindamanna á þessu sviði fer t.d. vax-
andi. En þetta er umdeilt svið og dulsálarfræði hefur ekki enn
hlotið viðurkenningu hinnar hefðbundnu sálarfræði. Enn
sem komið er höfum við heldur ekki þau tök á viðfangsefni
okkar að við getum lagt fram óyggjandi sannanir fyrir einu
eða neinu og þróunin er hæg.
,.yagga dulsálarfrœðinnar“.
Dulsálarfræði hefur mætt mikilli andstöðu við sálfræði-
deildir margra háskóla, þannig að margir brugðu á það ráð
að setja á fót einkastofnanir til rannsókna á þessrnn sviðum.
Sú stærsta sinnar tegundar er „lnstitute for Parapsychology,
Foundation for Research on the Nature of Man“, í Durham
i N-Karólinu í Bandaríkjunum, stofnuð af J. B. Rhine, sem
hóf rannsóknir á sviði dulsálarfræði við Duke-háskólann í
N-Karólínu á þriðja áratug aldarinnar og hefur verið nefnd-
ur faðir nútíma dulsálarfræði. Mörg hugtakanna, sem notuð
eru í dag, svo sem ESP, eru frá honum komin og segja má að
Duke háskólinn sé vagga dulsálarfræðinnar.