Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Side 104

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1947, Side 104
Eftir dúk og disk Fáir Vestur-íslendingar hafa lif- að litauðgara lífi en dr. Sigurður Júlíus Jóhannesson. Hátt upp í hálfa öld hefir hann búið á meðal vor og ýmist eða samtímis verið námsmaður, blaðamaður, bindindis- postuli eða læknir og — altaf skáld. Heyrt hefi ég og, að fyrir eina tíð hafi hann jafnvel verið að hugsa um, að verða prestur. Hvort hann hefir þá hald- ið, að líkamlegu meinsemdi rnar væru fleiri en þær andlegu, og því gerst læknir, skal engum getum að leitt. En óhætt er að full- yrða, að í prests- stöðunni hefðu fáir staðið honum á sporði fyrir sakir mælsku hans, orð- gnóttar og eðlilegrar manngöfgi. Og það hygg ég, að þótt hann, sem blaðamaður og ræðumað- ur á almanna mótum, hafi hamrað á efnalegri og líkamlegri velmegun mannfélagsins frá því eða því sjónar- miði, er við honum blasti — þá hafi honum þó ávalt staðið hjarta nær þroski, framför og heilbrigði manns- andans. Sigurður læknir, er ákafamaður og ör í lund, og munar oft á minstu, hvort ber hærri hlut í sál hans — ofurmagn tilfinninganna eða róleg yfirvegun. Það eina, sem þungt er í vöfum honum viðvíkjandi, er nafnið. Forsjóninni og foreldrum hans, sem gáfu honum þetta langa nafn, hefir víst ekki dottið til hugar, að kunningjum hans og vinuxn myndi þykja það of tafsamt í framburði. Þessvegna var það alsiða hér fyrir eina tíð, að kalla hann bara Sigga Júl. Fyrir skemstu, eða nákvæmara sagt, 9. janúar 1948, átti Sigurður áttatíu ára afmæli, og var hon- um að verðugu hald- ið fjölmennt gleði- mót í Fyrstu Lút- ersku kirkjunni her í bænum undir stjórn og að tilhlut- un Þjóðræknisfélags ins. Er nánar frá þvl öllu skýrt í vikublöðunum, og verð- ur ekkert af því endurtekið hér. í sjálfu sér varðar hár aldur ekki ævinlega mestu; margur þrítugur hefir fallið að velli og skilið heim- inum eftir meiri verðmæti, en sUlT1 ir áttræðir, sem alla ævi hafa ven að “fljóta sofandi að feigðar ósi’• þegar saman fara fjölþættar gáfur> vakandi áhugi, góður vilji, óþrey andi starfskraftar og langir lífdag ar, víkur alt öðruvísi við; og Sigur
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164

x

Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga
https://timarit.is/publication/895

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.