Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.06.1931, Síða 31

Stefnir]
Skrautvasinn.
221
„Þá, sem samið hefir „Haust-
blöð“, „Bak við öll hin bláu
fjöll“, „Skýjum ofar“ og önnur
slík ljóð“.
„Mikli Mefisto! Þér þekkið allt
milli himins og jarðar, Jeeves“.
„Þökk fyrir lofið, herra“.
„Já, hann Sipperley er ást-
fanginn af ungfrú Moon“.
„Nújá, herra“.
„En þorir ekki að skýra henni
frá því“.
„Svo er mörgum farið“.
„Hann álítur sig of auðvirði-
lagan“.
„Það er einmitt, herra“.
,,Þannig er það, og ekki þar
nieð búið, leggið þettá nú á af-
vikinn stað í huga yðar, og at-
hagið það vel. Sipperley er rit-
^■“jóri skemmtirits, og nú er gamli
s^ólastjórinn hans tekinn að
°fsækja hann og demba yfir
hann óhemju hlössum af þurr-
um og ólesandi greinum, þannig
að aldrei hefir annað eins sést.
bylgist þér með?“
,.Það geri eg, herra“.
»Og Sipperley neyðist til að
birta þetta rugl, einungis af því,
hann þorir ekki að segja karl-
inum að fara norður og niður.
Sannleikurinn er sá, að Sipper-
ey hefir frá náttúrunnar hendi,
begið eina af þeim gjöfum, sem
eg kann ekki orð yfir, •— þótt
þau séu á tungu minni —“.
„Sjúklega undirgefni, herra?“
„Einmitt! Sjúklega undirgefni.
Þeirra sömu tilfinninga verð eg
var, er eg á í höggi við hana
Agötu, frænku mína. Þér þekk-
ið mig, Jeeves, og vitið, að ef
um það væri að ræða, að fá
menn af frjálsum vilja til að
stíga í björgunarbát, þá myndi
eg gera það fyrstur manna. Ef
einhver segði: Far þú ekki niður
í þetta hrútshorn, myndi það
ekki hafa á mig nokkur áhrif
_____<<
„Auðvitað, herra“.
„En þó er það svo, Jeeves, —
takið vel eftir —, að þegar eg
heyri, að Agata frænka mín hef-
ir vopnin á lofti, og er að svip-
ast eftir mér, þá forða eg mér
eins og hræddur héri. Hvers
vegna? Vegna þess, að hún er
mér ofurefli, — þarna er mín
veika hlið. Sjúk undirgefni, al-
veg eins og hjá Sipperley. Án
þess að hika, myndi hann ganga
út í opinn dauðann, en að biðja
ungfrú Moon eða að sparka í
belginn á gamla rektornum sín-
um; það þorir hann ekki. Þarna
er hundurinn grafinn, en hvað á
að gera við þessu, Jeeves?“
„Eg er hræddur um, að eg