Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.06.1931, Qupperneq 41

Stefnir]
Skrautvasinn.
231
sérfræðings í þessum efnum eru
án efa mjög viturleg".
Síðan þaut hann á dyr og
skellti aftur hurðinni með látum
miklum. Eg sneri mér að Sippy,
sem þagði, en dansaði stríðs-
dansa af miklum móð.
„Sippy“.
,,Hm? Hefi ekki tíma til að
híða. Leit aðeins upp til að segja
þér fréttirnar. — Eg drekk te
klukkan fimm með Gwendolen
Hoon. Eg er hamingjusamasti
^naður í heimi. Auðvitað trúlof-
^ður. Allt í stakasta lagi. Giftum
okkur fyrsta júní, en brúðkaups-
gjafir eiga að afhendast fyrir
lok maímánaðar."
„Heyrðu, Sippy, seztu snöggv-
»st niður. Hvemig gat þetta orð-
ið? Eg hélt —
„Það er löng saga að segja
frá því. Spurðu Jeeves. Hann
^om með mér og bíður hér fyrir
^tan. En þegar eg sá hana bogr-
aödi og grátandí við hliðina á
^ér, þá vissi eg óðara, að eitt
orð frá minni hendi myndi nægja.
Svo þrýsti eg hönd hennar —“.
„Við hvað áttu? Bograði hún
við hlið þína?“
„I setustofunni þinni“.
„Hvað segirðu?"
„Hvað er undarlegt við það?'“
„Hvers vegna var hún að
bogra?“
„Af því að eg lá á gólfinu,
aulinn þinn. Auðvitað hlýtur yng-
ismey að beygja sig niður að
manni, þegar maður liggur flat-
ur á gólfinu. Sæll, Bertie, eg
flýg á vængjum ástarinnar“.
Óðara var hann þotinn út úr
herberginu eins og halastjarna,
því að jeg elti hann eins og hal-
inn, en hann var kominn út á
götu, áður en eg komst í and-
dyrið. Eg þaut á eftir honum
út á götu, en fuglinn var flog-
inn og gatan auð. Nei, ekki var
hún nú alveg auð. Jeeves stóð á
gangstéttinni og starði dreym-
andi augum á belgiska lauka,
sem lágu þar í söluvagni.
„Herra Sipperley var rétt að
fara, herra“, sagði hann.
Eg nam staðar og þurrkaði
mér um ennið.
„Jeeves“, sagði eg, „hvað hef-
ir komið fyrir?“
„Hvað viðvíkur ástaræfintýri
herra Sipperleys, þá er mér það
sönn ánægja, að geta skýrt yð-
ur frá því, að allt er í stakasta
lagi. Hann og ungfrú Moon hafa
nú öðlast gagnkvæman skilning
hvort á öðru.“
„Það veit eg vel. Þau eru trú-