Frjáls verslun - 01.05.2015, Qupperneq 51

FRJÁLS VERSLUN 5 tbl. 2015 51
Jóhanna Sigurðardóttir, fyrrverandi forsætisráðherra. Hún var fyrst íslenskra kvenna til að gegna því embætti. Þegar
hún lét af þingmennsku árið 2013 hafði hún setið lengur á þingi en nokkur annar núverandi þingmaður, eða í rúm 34
ár, og gegnt tveimur ráðherrastöðum í alls fimm ríkisstjórnum, félagsmálaráðherra frá 1987-1994 og 2007-2009 og
svo forsætisráðherra frá 2009-2013. Þessi langi samfelldi ferill hennar í stjórnmálum gerir hana að einni áhrifa mestu
stjórnmálakonu landsins fyrr og síðar.
TexTi: Brynhildur BJörnSdóTTir
Myndir: ÝMSir
verður ekki stöðvuð
Sókn kvenna
Á rið 1988 sat Jóhanna Sigurðardóttir í í rík is stjórn Þorsteins Pálssonar og var það hennar fyrsta sinn á ráðherrastóli.
Hún var eini kvenkyns ráðherrann og
fór sem félagsmálaráðherra líka með
jafnréttismál. Í viðtali við tímaritið 19.
júní það ár sagði hún meðal annars:
„Ég held að það verði ekkert
fram hjá því litið að konur eru
helmingur þjóðarinnar og það
á og verður að endurspeglast
betur í valda­ og stjórn ­
unarstöðum í sam fé ­
laginu. Fjölgun kvenna
í ríkisstjórn myndi
vafa lítið hafa í för með
sér breytt viðhorf
og aðrar áherslur
við landsstjórnina
… Kannski er
stað reyndin líka
sú að karl arnir
eru komnir
skemmra á veg en við höldum að viður ­
kenna konur með völd eða konur sem
jafningja í áhrifastöðum. Staðreyndin
er líka sú að sumri karlrembunni þykir
einfaldlega fínt að tala niður til kvenna.“
Við lögðum nokkrar spurningar fyrir
Jóhönnu í tilefni af hundrað ára kosn inga ­
afmæli kvenna og byrjuðum á því að fá
viðbrögð hennar við þessari tilvitnun.
„Sem betur fer hefur margt breyst frá
þessum tíma en því miður hafa þessi
orð reynst rétt og eiga að einhverju leyti
enn við í dag. En sannarlega er ekki
sambærilegt hvað konur hafa miklu meiri
áhrif í þjófélaginu nú, m.a. bæði í at vinnu ­
lífinu og stjórnmálum. Ekki er vafi í mín­
um huga að það hefur gert samfélagið
betra og réttlátara. Margir hafa spurt sig
þeirrar spurningar hvort Ísland hefði ekki
lent í svona miklu efnahagshruni, eins og
raunin varð á, hefðu konur verið við völd í
stærstu fjármálastofnunum og fyrirtækjum
landsins. Ég og margir aðrir hafa ekki
hikað við að svara þeirri spurningu ját­
andi, því almennt eru konur varkárari í
peningamálum en karlar. Þær sýna oft
FyrIrmyndIr