Frjáls verslun - 01.05.2015, Blaðsíða 192
192 FRJÁLS VERSLUN 5 tbl. 2015
Í þessu fallega ljóði segir Einar Bene diktsson allt það fegursta sem hægt er að segja um góða og göfuga móður. Ég hugsa til móður minnar, Ingveldar Ástgeirsdótt ur á
Brúnastöðum, í hvert sinn sem ég les ljóðið.
Hún fæddist á SyðriHömrum í Ásahreppi
hinn 15. mars 1920. Hún hlaut barnafræðslu
þess tíma, fór ung á vertíð til Grindavíkur og
var í vinnu mennsku þar til hún kom að Brúna
stöðum til föður míns, Ágústs Þorvalds sonar.
Þótt mér sé málið skylt er það engin spurn
ing í mínum huga að hún hefur verið einhver
duglegasta kona síðustu aldar og búið yfir
miklu vinnuþreki og skipulagsgáfum. Hún
er í hópi þeirra fjölmörgu kvenna sem áttu
stóran skara af börnum og í dag getum við
alls ekki sett okkur í spor þeirra. Foreldr ar
mínir eignuðust 16 börn á 21 ári við að stæð
ur sem enginn vildi búa við í dag.
Búið á Brúnastöðum var ekki stórt á nú
tíma mælikvarða enda tæknin enn á frumstigi
þegar fyrsta barn þeirra fæddist 1942. Þá
stóð „blessað stríðið“ yfir eins og gamla
fólk ið sagði og tæknin rétt að opna sínar dyr
fyrir íslenskum bændum, allir búskaparhætt
ir frumstæðir og rafmagn óvíða nema þá til
ljósa, bílar og traktorar sjaldgæfir í sveitunum.
Við systkinin öll nema yngsti bróðirinn fædd
umst heima á Brúnastöðum. Amma okkar,
Arndís Þorsteinsdóttir á SyðriHömrum í
Rang árvallasýslu, var ljósmóðir og tók á móti
öllum börnum dóttur sinnar nema yngsta syn
inum, hann fæddist á sjúkrahúsinu á Selfossi.
Þegar ég hugsa um lífsstarf og vinnuþrek
móður minnar undrast ég enn hver hún var.
Ég minnist hennar við að skola þvottinn upp
úr ísköldu vatni í Hvítá og með þvottabrett
ið og grænsápu að skrúbba óhreinu fötin
okkar. Og svo stóra balann fullan af þvotti
Hópurinn þéttist.
Það leið varla
svo ár að ekki
fæddist barn á
Brúnastöðum frá
því frumburðurinn
Ásdís kom í
heiminn 1942.
Myndin er tekin
1954 á ljósmynda-
stofu á Selfossi
þegar 11 börn
voru fædd á bæn-
um. Frá vinstri:
Valdimar, Hjálmar,
Ketill, Ásdís með
Guðrúnu í fanginu,
Geir og Auður fyrir
framan hann, Þor-
valdur, Gísli, Guðni
og Bragi.
Sunnudagur í sveitinni. Ingveldur
og Ágúst með barnaskarann sinn
framan við gamla bæinn á miðjum
sjötta áratugnum. Sunnudagur var
eini frídagur vikunnar þótt menn
yrðu vitaskuld að mjólka kýr kvölds
og morgna. Frá vinstri: Ásdís, Auður,
Ingveldur með Guðrúnu í fanginu,
Ágúst með Braga í fanginu, Geir fyrir
framan föður sinn, Þorvaldur og
Hjálmar fyrir framan hann, Ketill
og Guðni fyrir framan hann, Gísli
og Valdimar, sem heldur í hornið á
heimalningnum Glanna.
Ég á bú í berjamó. Guðrún, Hrafnhildur, Sverrir,
Tryggvi og Þorsteinn fyrir framan búið sitt fyrir neðan
túngarðinn á Brúnastöðum. Hér var hirt um horn og
leggi þegar lausar stundir gáfust frá bústörfunum,
en þar höfðu allir, jafnt háir sem lágir, hlutverki
að gegna. Myndin var birt í Vikunni 1963 þegar
blaðamaður heimsótti bóndann á Brúnastöðum og
tók langt viðtal við hann.
sunnudagur í sveitinni.
Ingveldur og Ágúst með barnaskarann sinn framan við gamla bæinn á miðjum sjötta
áratugnum. sunnudagur var eini frídagur vikunnar þótt menn yrðu vitaskuld að mjólka
kýr kvölds og morgna. Frá vinstri: Ásdís, Auður, Ingveldur með Guðrúnu í fanginu,
Ágúst með braga í fanginu, Geir fyrir framan föður sinn, Þorvaldur og Hjálmar fyrir
fram an hann, ketill og Guðni fyrir framan hann, Gísli og valdimar, sem heldur í hornið á
heima lningnum Glanna.
gamli bærinn.
Ágúst bóndi reisti gamla
bæinn 1932, liðlega 60 fer-
metra einbýlishús úr timbri
og bárujárni. Glugginn yst til
vinstri var á skrifstofu Ágústs,
við hliðina á honum voru
sparidyrnar og hægra megin
þeirra var glugg inn á herbergi
Guðbjörns frænda. u dir
lægri súðinni var baðstofan
þar sem tíu manns sváfu á
fyrstu árum Guðna.
Gamli bærinn. Ágúst bóndi reisti
gamla bæinn 1932, liðlega 60
fermetra einbýlishús úr timbri og
bárujárni. Glugginn yst til vinstri
var á skrifstofu Ágústs, við hliðina
á honum voru sparidyrnar og
hægra megin þeirra var glugginn
á herbergi Guðbjörns frænda.
Undir lægri súðunni var baðstofan
þar sem tíu manns sváfu á fyrstu
árum Guðna. Efst sér í gluggann á
geymsluloftinu þar sem strákarnir
sváfu einatt á sumrin til að rýma
fyrir yngri krökkunum. Gamli
bærinn var rifnn um 1960. Þegar
mest var bjuggu 16 manns í
bænum.
Í faðmi mömmu. Guðni á öðru ári í kjöltu
Ingveldar móður sinnar fyrir framan gamla
bæinn á Brúnastöðum. Myndin er tekin sumarið
1950. Lopinn er ekki enn farinn að kitla.
Ljósmóðirin. Hjónin Ingveldur Ásgeirsdóttir
og Ágúst Þorvaldsson með Arndísi Þorsteins-
dóttur, móður Ingveldar, í stássstofunni í
nýja bænum, líklega um 1965. Arndís var
menntuð ljósmóðir og tók á móti öllum
börnum Ingveldar, nema Guðna – og yngsta
syninum, Jóhanni. Guðna lá svo mikið á að
komast í heiminn að frú Arndís kom of seint
á vettvang. Hún var ljósmóðir í Ása- og síðar
Djúpárhreppi í hálfa öld. Jóhann var eina
barn Ingveldar sem fæddist á sjúkrahúsi.
Gamli bærinn. Ágúst bóndi reisti
gamla bæi n 1932, liðlega 60
fermetra einbýlishús úr timbri og
bárujárni. Glu ginn yst til vinstri
var á skrif tofu Ágústs, við hliðina
á honum voru sparidyrnar og
hægra megin þeirra var glugginn
á herbergi Guðbjörns frænda.
Undir lægri súðunni var baðstofan
þar sem tíu manns sváfu á fyrstu
árum Guðna. Efst sér í gluggann á
geymslul fti u þar sem strákarnir
sváfu einatt á sumrin til að rýma
fyrir yngri krökkunum. Gamli
bærinn var rifnn um 1960. Þegar
mest var bjuggu 16 manns í
bænum.
Í faðmi mömmu. Guðni á öðru ári í kjöltu
Ingveldar móður sinnar fyrir framan gamla
bæinn á Brúnastöðum. Myndin er tekin sumarið
1950. Lopinn er ekki enn farinn að kitla.
Ljósmóðirin. Hjónin Ingveldur Ásgeirsdóttir
og Ágúst Þorvaldsson með Arndísi Þorsteins-
dóttur, móður Ingveldar, í stássstofunni í
nýja bænum, líklega um 1965. Arndís var
menntuð ljósmóðir og tók á móti öllum
börnum Ingveldar, nema Guðna – og yngsta
syninum, Jóhanni. Guðna lá svo mikið á að
komast í heiminn að frú Arndís kom of seint
á vettvang. Hún var ljósmóðir í Ása- og síðar
Djúpárhreppi í hálfa öld. Jóhann var eina
barn Ingveldar sem fæddist á sjúkrahúsi.
Búist til þingferðar. Ágúst bóndi kominn í betri fötin og
býst til þingferðar. Hann var þingmaður Árnesinga og síðar
Sunnlendinga frá 1956 til 1974 – og þótti hafa hljómmikla
og afar áheyrilega rödd sem eftir var tekið í þingsölum.
Fóstran og urðarkettirnir. Guðný Þórðardóttir með fóstur-
sonum sínum, Ágústi til vinstri og Hjálmtý til hægri. Strákarnir
eru í lánsfötum af efnameiri bæ – og líklega að fara á
jólaskemmtun sem þeir komust iðulega ekki á af því þá
v ntaði spariföt. Strákarnir ólust upp í sárri fátækt á Eyrarb kka
og voru jafnan kallaðir urðark ttirnir, en í urðinni, austast á
Bakkanum, var fátækrahverfi í byrjun síðust ald r.
Rússinn á bænum. Stolt Brúnastaðabóndans leynir sér ekki þar sem hann stendur við hlið fyrstu
bifreiðar sinnar sem sýslungar hans gáfu honum þegar Ágúst var kjörinn á þing 1956. Kaupfélags-
menn gáfu bílnúmerið – og það ekki af lakari sortinni. Rússajeppinn var ferðabíll fjölskyldunnar
þar sem safna mátti saman á annan tug barna á bekkjunum aftur í skut. Í bakgrunni sér í gömlu
fjárhúsin á Brúnastaðaholtinu.
í faðmi mömmu. Guðni á öðru ári í
kjöltu Ingveldar móður sinnar fyrir framan
gamla bæinn á brúna stöðum. myndin er
tekin sumarið 1950. lopinn er ekki enn
farinn að kitla.
rússinn á bænum. stolt brúnastaðabóndans leynir sér ekki þar sem hann stendur við
hlið fyrstu bifreiðar sinnar sem sýslungar hans gáfu honum þegar Ágúst var kjörinn á
þing 1956. kaupfélagsmenn gáfu bílnúmerið – og það ekki af lakari sortinni. rússajepp-
inn var ferðabíll fjölskyldunnar þar sem safna mátti saman á annan tug barna á bekkj-
unum aftur í skut. Í bakgrunni sér í gömlu fjárhúsin á brúnastaðaholtinu.