Tímarit Máls og menningar - 01.05.1948, Blaðsíða 52

42
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
miðaði að samkomulagi við Rússland. Mér var sagt, að þetta væri
liættulegt af því að kommúnistarnir vildu það. Þá var ekki um
annað að velja en að styðja núverandi stefnu hinnar hernaðar-
sinnuðu tveggja flokka blakkar eða hverfa aftur til einangrunar-
stefnunnar. Það mundi vera sérstaklega hættulegt núna að láta
fámennan kommúnistahóp einan um að mæla með friði og sam-
komulagi við Rússland. Ef vér ætlum oss að koma á fót framfara-
hreyfingu, sem mark verði tekið á, munum vér aðeins ná árangri
með því að gerast forystumenn og berjast fyrir þeim málum, sem
vér höfum áhuga á.
Eg fagna stuðningi allra manna, sem trúa því eitdæglega, að
friður fáist fremur með þvi að undirbúa frið en með því að undir-
húa stríð. Ég ætla að leita stuðnings allra þeirra, sem vilja skipu-
leggja frið. Ég vil að þjóðir heimsins viti, að til er önnur Ameríka
en sú, sem leitast við að drottna yfir stjórnmálum þeirra og skipa
fyrir um efnahagsmál þeirra. Ég vil, að þær viti, að bandarískir
verkamenn, bændur, smákaupmenn og menntamenn eru bræður
þeirra, en ekki tilvonandi herrar. Ég vil koma í veg fyrir heræfinga-
áætlunina, sem er fyrsti vísir hernaðarfasisma í Bandaríkjunuin.
Þeir, sem kalla okkur „rússnesk verkfæri“ og „kommúnista“, er
við heyjum baráttu fyrir friði, öryggi og farsæld lands okkar, brúka
vopn Adolfs Hitlers. Þeir sýna, að þeir vilja fremur stríð við Rúss-
land en friðsamlega jöfnun ágreiningsmálanna. Vér berjumst fyrir
friði við Rússland. Það er satt. En vér berjumst með sannfæringu
um, að vér getum látið vort skipulag dafna. Vér berum ekki Rúss-
land eða kommúnismann fyrir brjósti, en oss er annt um friðinn
og viljum stuðla að því, að sannur amerískur hugsunarhátlur verði
aftur rikjandi i Bandaríkjunum.
Framtíð vor
Sagt er, að óháð framboð hljóti að verða árangurslaust
af fjárhagsástæðum. Það er sagt, að slík harátta kosti margar millj-
ónir dollara. Þótt ég viti, að stóru flokkarnir tveir eru undir stjórn
peningavaldsins og mér dyljist ekki mótspyrna peningavaldsblað-
anna, treysti ég samt enn lýðræðinu. Ég trúi því, að hægt sé að