Tímarit Máls og menningar - 01.03.1952, Síða 60

50
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
bindur hendur Þorkels í aðgerðum á hendur Vésteini. Kærleikarnir
þeirra í'milli skína hvarvetna í gegn. Eftir morð Vésteins þráspyr Þor-
kell. hversu Auður berist af „um bróðurdauðann. Hvort grætur hún
nokkuð?“ ..Löngu vissi eg. hvað Þorkeli var um það“ gæti bent til
trúnaðarsambands milli Auðar og Þorkels. Við leika eggjar Þorkell
Gísla að sýna afl sitt í leik gegn Þorgrími, og þegar Gísli hefur borið
hærri hlut í þeim leik, fagnar hann því: „Nú reyndi, hver sterkastur
var og mestur atgervimaður.“ Hann varar hann við hættum, eftir að
hann hefur myrt Þorgrím, hans bezta vin, og veitir honum hvers konar
hjálp í útlegðinni aðra en þá að skjóta yfir hann skjólshúsi á heimili
sínu. — En ástæður eru til að ætla, að fyrri fundir Þorgríms og Auðar
liafi gert Þorgrími léttara fyrir að höggva nærri þeim hjónum Gísla
og Auði og vitund um þá fyrri fundi hafi öðrum þræði legið að baki
holundarlaginu, sem Gísli veitti Þorgrími „í beðinn niður“.
IV
En þá er næst að athuga samlíf þeirra Gísla og Auðar og hvort þar
megi merkja atriði, sem benl gætu i þá átt, að veilur hafi verið í ástar-
lífi þeirra af rótum fyrri ástarkynna Auðar.
Sagan lætur þess margsinnis getið. hve mjög þau hafi unnazt Auður
og Gísli. Hversu örugglega sem að Gísla er búið af vinum hans, þá
leitar hann með hverjum vordögum í Geirþjófsfjörð, 1 nánasta færi við
Eyjólf í Otradal. sem tekið hafði við fé til höfuðs honum. 1 Haga á
Barðaströnd. hjá Þórunni móður Gests Oddleifssonar, var hann betur
haldinn en á öðrum stöðum. „En er voraði, fór hann vestur í Geirþjófs-
fjörð; má hann þá ekki lengur vera frá konu sinni; svo unnust þau
mikið.“ En um haustið fer hann svo aftur til Þórunnar. - I Hergilsey
er Gísli í þrjá vetur, og þar naut hann öruggastrar dvalar. „En hann er
í brott um sumrum og er þá í Geirþjófsfirði.“ — Agæti Auðar sem
eiginkonu hefur verið nafntogað, og Gísli hefur oftlega orð á því, hve
vel hann er kvæntur. Trúnaður er hinn einlægasti milli þeirra hjóna.
Auður segist segja honum „allt það, sem eg á vant um að ráða“. Þegar
hugsýkin í formi draumanna sækir þyngst á Gísla, þá er það hans at-
hvarf að láta Auði fylgjast með. og er hún óspör að inna hann eftir því.
hvað fyrir liann hafi borið og gefa honum þannig kost á að lélta á hug
sínum.