Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.12.1967, Page 66

Tímarit Máls og menningar - 01.12.1967, Page 66
Tímarit Máls og menningar afl, myndríki hans og líkingaauð. Jafnt í bundnu máli sem óbundnu átti hann málsnilld sem ekkert stóðst fyrir. Hann trúði á vald orðsins, á mátt íslenzkrar tungu, og enginn gat með meiri rétti sagt að orð er á íslandi til um allt, sem er hugsað á jörðu. En nægir orðsniUd til að gera skáldskap að list, til að glæða kvæði því afli að það lifi með þjóðinni, og ekki aðeins lifi með henni heldur verði þeir vængir sem hún lyftir sér á til flugs? Vissulega ekki. Og það ber enn að sama brunni að það var skynjunargáfan sem gerði Einar að skáldi. Það var fegurðin yfir íslandi sem vakti skáldið í brjósti hans: blá- loftið, stjarnan. Mig snart einn geisli frá bláloftsins brá; ég brjótast og iða fann lifsins þrá í eggskurns hjúpi míns bjarta. Og um stjörnuna segir hann: Mín jarðneska hugsun, þitt himneska bál hittust eitt kvöld eins og tinna við stál, Og upp frá því átti hann sýn tveggja heima. Því að vakna til lífs, verða skáld, er að hafa orðið svo snortinn af því sem er, af náttúrunni, af örlögum þjóðar sinnar, ilmi skógarins, hinni fjarlægustu stjörnu, brimhlj óðinu, að finna það sem brot af sjálfum sér og vilja tjá það í orði, höndla það, ekki vegna þess að það sé fjarlægt og ókunnugt, heldur af því að það á ítök í manni sjálfum, er um leið og það er í fjærstu fjarlægð einnig í næstu nálægð, í eðliskjarna manns sjálfs. Og er þá ekki enn á ný farið að sjá skáldið í hillingum, eða komið inn á braut hins dularfulla? Fjarri fer því. Er það dularfullt að beina flugi til stjarnanna, að knýja að dyrum hins ókannaða og ókunna, að finna að um grein og stofn rennur sami straumur og í eigin barmi, að vita að allt er af einu fætt, og að mustarðskorn af vilja björgin brýtur? Eða hvað hafa vísind- in á þessari öld verið að leiða í ljós? Er ekki nær að nema í ljóðum Einars líkt og brot af hljómkviðu vísindanna og þeirri undrasýn sem þau hafa gefið inn að kjarna efnisins og út í víðáttur rúms og tíma. Hann lærði af þeim að sj á hið stóra í því smáa, að skynj a að í hverju strái er himingróður, í hverjum dropa reginsjór. Eins og Einar varð fyrstur til að skynja öldina í framförum og tækni svo upp- laukst hún fyrir honum í nýrri andlegri sjón yfir þjóð og heim og tilverima 368
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.