Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1982, Blaðsíða 126

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1982, Blaðsíða 126
Tímarit Máls og menningar réttlæting frjálshyggjuhagfræðinnar. Þessi niðurstaða ætti að vera marxistan- um Asgeiri ánægjuefni. Asgeir minnir með ásökunum sínum á ritdómara Morgunblaðsins, sem spyr sjálfan sig æ ofan í æ í grein sinni hverju ég myndi svara viðhorfum ýmissa manna til ýmissa mála: „Hverju hefði Birgir Björn svarað honum?“ Það er Hannes Hólmsteinn Gissurarson sem ákveður spurningarnar og aðferðafræð- ina og sá höfundur sem ekki vinnur eftir höfði hans fær umsögnina: „Hann verð- ur ekki tekinn alvarlega sem hagfræð- ingur, fyrr en hann hefur skrifað aðra bók og betri“. Og sagnfræðingurinn heldur áfram: „sá grunur læðist að les- endum /. . ./ að fyrri hluti bókarinnar, að minnsta kosti sé uppsuða úr ein- hverjum sænskum róttæklingaritum." Þetta eru grófar aðdróttanir sem Hann- es Hólmsteinn skyldi reyna að sanna, ef hann vill ekki vera talinn réttur og slétt- ur rógberi. Frjálshyggjumenn þurfa ekki að ætla andstæðingum sínum sömu vinnubrögð og sumir af samherjum þeirra gera sig seka um eins og einmitt Hannes hefur gert að umtalsefni á opin- berum vettvangi. Þetta er bara hluti af óhróðurstækninni. Rökræður mínar um skrif íslenskra hagfræðinga og þjóð- félagsfræðinga sem ég hef reynt að hafa málefnalegar flokkar hann sem ómak- legar árásir á saklausa einstaklinga. Samt veit hann að ég valdi tilvitnanir sem lýsa skoðunum umræddra manna vel. Það vakti alls ekki fyrir mér að gefa í skyn að þeir hefðu aðrar skoðanir en þeir hafa, heldur þvert á móti vildi ég leiða almenningi fyrir sjónir hvaða skoðanir þeir raunverulega hafa. Vinnuaðferð mín er ekki sú að gagnrýna menn fyrir það sem þeir skrifa ekki um eins og Asgeir og Hannes Hólmsteinn gera heldur einmitt fyrir það sem þeir skrifa um. Ásgeir sakar mig um að gera sömu skyssur og nýklassistarnir gera, þegar ég skoða hlutverk einstaklinganna í frjálshyggjuhagfræðinni. „Það er svo- lítið merkilegt að Birgir gerir nákvæm- lega sömu vitleysuna og nýklassistarnir og slítur mannskepnuna úr tengslum við umhverfi sitt.“ Þessi rangfærsla As- geirs er ef til vill sú grófasta. Hann snýr við hlutverkum og gerir gagnrýni mína á nýklassíska hagfræði að sinni og stillir mér upp sem andstæðingnum. Einskis er svifist. I ákafa sínum verður ritdóm- aranum á að gera mörg mistök í með- ferð hugtaka og sem ég kem betur að í næsta undirkafla. Svona vinnubrögð ættu hvergi að sjást og ég tek undir ummæli Asgeirs er hann segir: „til þess að gagnrýni verði róttækum sósíalistum það lífsafl sem hún þarf að vera, þá er nauðsynlegt að hún sé vönduð og mál- efnaleg." Ásgeir fullyrðir að ég fari með rangt mál, þegar ég lýsi Islandi sem dæmi- gerðu efnahagslega vanþróuðu hráefna- sölulandi með vanþróaða fiskfram- leiðslu sem höfuðatvinnugrein útflutn- ings með fallandi skiptagildi afurða er- lendis. Eg vil byrja á að taka fram að þetta rökstyð ég ekki í bókinni með tilvitnun í gamla áróðursgrein eftir Ein- ar Olgeirsson eins og Asgeir fullyrðir. Þetta er rökstutt með miklu magni af nýlegum haggögnum. Samkvæmt mæli- kvörðum Efnahags- og framfarastofn- unar Sameinuðu þjóðanna telst Island vanþróað hagkerfi með tilliti til fram- leiðsluhátta (Sjá gögn frá United Nations Conference on Trade and De- velopment og bók J. C. Ingram: Intemationella ekonomiska problem). I þjóðhagskýrslum sést að stór hluti út- 492
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.