Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1982, Blaðsíða 117

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1982, Blaðsíða 117
báðir eru ánægðir með skiptin. Þannig er haldið áfram uns það ástand hefur skapast að enginn vill skipta á neinu fyrir það sem í boði er. Þetta þýðir auðvitað að komin er upp staða þar sem ekki er mögulegt að skipta á vörum þannig að allir séu ánægðari en þeir væru án skiptanna. Þetta er sú staða sem nefnist Pareto-kjörstaða eftir ítölskum hagfræðingi. Pareto lagði mikla áherslu á að þótt auðvitað væri hægt að gleðja Jón með því að taka vörur frá Siggu og gefa Jóni, þá væri ekki hægt að segja hvort velferð heildarinnar ykist við þetta, vegna þess að það er einfaldlega ekki hægt að bera saman velferðaraukningu Jóns og vel- ferðarminnkun Siggu. Þetta hefur alla tíð verið mikilvægt atriði í kenningum frjálshyggjumanna eins og von Hayeks, Friedmans og slíkra manna. Það er ekki hægt að meta á hlutlægan hátt hvort velferð eykst þegar tekið er af þeim ríku og gefið til hinna fátæku. Það sem meira er: þeir sem þykjast geta ákvarðað slíkt eru að setja sínar einkaskoðanir ofar frelsi einstaklinganna; þeir eru að stíga fyrsta skrefið í átt til alræðisríkisins þar sem Stóri bróðir veit best um þarfir allra og sér fyrir öllum. Hvernig skyldi nú Birgir fjalla um þessi mál sem leika stórt hlutverk í bók hans? Jú, hann segir að Pareto- kjörstaða sé ástand þar sem „enginn einstaklingur getur aukið hagsæld sína án þess að draga samtímis úr hagsæld annarra, meira en velferdarauka hans sjálfs nam“. (bls. 34) Sem sagt þveröfugt við það sem Pareto sagði. Annað lögmál sem er eitt meginatriði í kenningum margra borgaralegra hag- fræðinga (þó ekki t.d. keynesista) er lögmál Says. Þetta lögmál segir að al- mennt offramboð af vörum sé Umsagnir um bœkur óhugsandi. I einfaldri vöruskiptaversl- un eins og á walrasískum markaði virð- ist þetta augljóst. Þegar einhver býður vörur sínar til sölu, þá er hann að gera það til að kaupa aðrar vörur í staðinn. Framboðið á vörum er samtímis eftir- spurn eftir vörum. Ef einhver aðili selur ekki vörur sem hann kom með á mark- aðinn er það vegna þess að enginn býð- ur honum í staðinn vörur sem hann vill frekar eiga. Þetta hefur því ekkert með sölutregðu að gera. Auðvitað getur það skeð að einhver fái minna fyrir vörur sínar heldur en hann bjóst við, en það breytir ekki heildarútkomunni. Framboð þessa manns af vörum hefur minnkað að verðmæti og það sama gildir um eftir- spurn hans eftir vörum, þannig að heildareftirspurnin heldur áfram að vera jöfn heildarframboðinu. Vandamálin varðandi lögmál Says koma í ljós þegar við yfirgefum hinn einfalda walrasíska markað og tökum með í reikninginn að vörur eru seldar fyrir peninga en ekki aðrar vörur og að fólk veltir fyrir sér hvenær best sé að kaupa og selja vörur; þ.e. það veltir því fyrir sér á hvaða markaðsdegi sé best að versla. Kaup og sala verða nú aðskilin í tíma og almennt offramboð á vörum verður mögulegt. Birgir fjallar auðvitað um lögmál Says, en hjá honum verður það að því að „allt sem framleitt er selst jafnóðum, vegna þess að enginn framleiðir vörur (afurðir), samkvæmt frjálshyggjuhag- fræðinni, sem hann getur ekki selt við tiltekið þekkt markaðsverð". (bls. 251) Gagnrýni á nýklassíska hagfræði. Birgir bendir stundum á rétta hluti í gagnrýni sinni á nýklassíska hagfræði. Þótt orðalagið sé að vísu flókið bendir hann réttilega (bls. 35) á að velferð eins 483
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.