Tímarit Máls og menningar - 01.02.1986, Qupperneq 37

Adrepur
umfangsmeira sem hún fjallar um. Þykir mér ritdómur hennar til fyrir-
myndar. Hins vegar vil ég svolítið fetta fingur út í ritdóm Arnar þar sem
mér finnst hann falla í velþekkta gryfju sem forðast ætti. Hann byrjar og
endar þýðingagagnrýni sína (2 þéttprentaðar síður) á að segja: „Yfirleitt
þýðir Thor vel“ (267), en allt þar á milli cr hann að telja fram villur eða það
sem honum finnst að mætti betur fara. Sjálfsagt er að lesendur fái að vita
það, en sé þ>að rétt að bókin sé yfirleitt vel þýdd, þá veit lesandinn enn
ekkert um vinnubrögð þau sem almennt hafa tíðkast við þýðinguna. Hver
eru helstu vandamálin og hvernig leysir Thor þau? Er hægt að benda á
einhverja ríkjandi aðferð eða háttbundna málsmeðferð í þýðingunni? Slíkar
og þvílíkar spurningar þarf þýðingagagnrýni að glíma við ef hún á að verða
umræðu um þýðingar til framdráttar. En hvað sem því líður vona ég að
þessir ritdómar séu vísir að frekari umfjöllun þýddra verka og gagnrýni
sem einnig tekur verk þýðandans til alvarlegrar umræðu.
Læt ég þar með lokið þessum þankagangi mínum kringum þýðingar.
Tilvitnanir:
1 Bókaútgáfa Menningarsjóðs, Reykjavík, 1960.
2 Heimir Pálsson: „Peer Gynt“ Henriks Ibsens og „Pétur Gautur“ Einars Bene-
diktssonar (maí 1969); Kristinn Jóhannesson: Þýbingar á 23 stenskum Ijóbum.
Gustaf Fröding í túlkun Magnúsar Ásgeirssonar (maí 1971); Hjörtur Pálsson:
Islenskar Rubáiyat-þýbingar (janúar 1972).
3 Helga Kress: „I tilefni Maríu Farrar", Mímir, 4. árg. 1. tbl. 1965; Jón Óskar:
„Vandinn að þýða ljóð“, TMM 3—4/1975; Helgi Hálfdanarson: „Heilsaði hún
mér drottningin", TMM 1/1978; Heimir Pálsson: „En översáttares fundering-
ar“, Scripta Islandica, 27/1976. Hér er einnig vert að nefna ritdóm Heimis
Pálssonar um skandinavískar þýðingar á ljóðum Ólafs Jóh. Sigurðssonar, TMM
1/1977.
4 I Skími 1984 birtist einnig athyglisverð ritgerð eftir Pétur Knútsson Ridgewell:
„Um þýðingu Halldóru B. Björnsson á Bjólfskviðu."
5 „Staða rithöfundar í litlu málsamfélagi", TMM 3—4/1969, bls. 274.
6 „Die entmannte Wasserameise“, Scandica, Nr. 5, Mai 1982.
7 Viðtal í Helgarpóstinum 8. nóvember 1984.
8 „Bókmenntir á tímum Rauðra penna" (viðtal Arnar Ólafssonar við Laxness),
Morgunblaðið, 28. febrúar 1982, bls. 71.
9 Edward Fitzgerald, Ezra Pound og Robert Lowell eru fræg dæmi um þýðendur
sem tekið hafa sér róttækt þýðingafrelsi í síðari tíma bókmenntum.
10 Guðmundur Sv. Hermannsson um þýðingu Þuríðar Baxter á Banker (Hrossa-
kaup) eftir Dick Francis (NT, 21. desember 1985).
11 Súsanna Svavarsdóttir um þýðingu Magnúsar Rafnssonar á The French Lieuten-
ant’s Woman (Ástkona franska lautinantsins) eftir John Fowles (DV 6. janúar,
1986).
27