Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2004, Blaðsíða 121

samhliða torfveggi, tvo metra að þykkt, og tvo samhliða 1,8 m breiða
bekki eða set sinn hvoru megin við 1,8 m breitt troðið moldargólf.
Merkilegt er að einn torfveggur virðist hafa verið reistur fyrir 1000, en
hvernig sambandi hans við aðalbygginguna er háttað er ekki ljóst. Svo er
að sjá að mest sé af minjum frá því eftir 1000 og byggingin hafi verið
yfirgefin áður en Heklugjóskan féll 1104.
Það var almannarómur að bærinn hefði alla tíð verið þar sem gamli
bærinn stendur nú. Könnunarskurður í öskuhaug að húsabaki bendir
hins vegar til þess að þar hafi fyrst verið búið eftir að langhúsið nýfundna
var yfirgefið. Öskuhaugurinn liggur beint ofan á óröskuðu gjóskulagi frá
1104, en undir því er óhreyfður jarðvegur. Þetta virðist benda til að
einhvern tíma um 1100 hafi bærinn verið fluttur, alveg eins og á Stóru-
Seylu. Ekki fundust neinar aðrar byggingar sem voru í notkun fyrir 1300
annars staðar í túnunum við Glaumbæ.
Að því er segir í Grænlendinga sögu keypti Þorfinnur karlsefni Þórð-
arson og fjölskylda hans Glaumbæ eftir að þau komu aftur eftir mis-
heppnaða tilraun til landnáms á Vínlandi. Af Eríks sögu rauða má helst
ráða, þótt ekki sé það sagt beinlínis, að Karlsefni hafi búið á bæ föður síns
á Reynistað. Báðum sögunum ber saman um að kona Karlsefnis, Guð-
ríður Þorbjarnardóttir hafi farið til Grænlands, hitt Karlsefni þar og farið
með honum til Vínlands. Á Vínlandi ól Guðríður soninn Snorra Þor-
120 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
4. mynd. Leiðnimælingar í Glaumbæ, línurnar sem mælt var eftir liggja hornrétt hverjar á aðrar.