Valsblaðið - 01.05.2015, Side 125

Valsblaðið 2015 125
Starfið er margt
gríðarlegan fjárhagslegan mun sem end-
urspeglar mismun á stærð deildanna og
markaðslegar forsendur sem þessi lönd
búa við. Meðallaun knattspyrnumanna í
Noregi eru u.þ.b. 5% af meðallaunum
knattspyrnumanna á Englandi. Án þess
að hafa um það nákvæmar upplýsingar
gæti ég trúað að hlutfall tekna af t.d.
sjónvarpssamningum væri svipað milli
þessara landa. Launakostnaður íslenskra
knattspyrnumanna er hins vegar í engu
samhengi við stærð Íslands og þess
rekstrargrundvallar sem stærð okkar
markaðar getur skapað. Á síðustu árum
hafa norsk knattspyrnulið, t.d. Lilleström
skorið niður launakostnað niður í þriðj-
ung af því sem hann var fyrir nokkrum
árum. Botnlaus taprekstur gekk ekki
lengur.
Þegar rætt er um rekstrargrundvöll í ís-
lenskri knattspyrnu ber töfralausnir fljótt
á góma. Annars vegar Evrópusæti og
draumurinn um að komast þar áfram í
riðlakeppni Champions League, sem
stóra drauminn og hins vegar að selja
leikmenn til erlendra liða. Mörg dæmi
eru um árangur íslenskra liða hvað báða
þessa þætti varðar og er einstakur árang-
ur FH skýrt dæmi um langtímaárangur,
árangur Stjörnunnar í fyrra þar sem liðið
áhorfendatölur á íþróttaviðburðunum
sjálfum. Kostnaðarmeðvitund fyrirtækja
hefur einnig aukist og svo virðist sem
mjög hafi dregið úr stuðningi við einstök
íþróttafélög, samhliða því að stærstu fyr-
irtæki landsins einbeita sér í ríkari mæli
að stuðningi við stóru sérsamböndin.
Hvert stefnir?
Af áratuga reynslu minni af fjármálum
íþróttafélaga hér á landi fæ ég því ekki
betur séð en að enn sé að harðna á daln-
um í fjármálum stóru knattspyrnufélag-
anna. Launagreiðslur eru í engu sam-
ræmi við rekstrarforsendur og rekstrar-
umhverfi þessara félaga. Um leið og
mikill metnaður og vinna er lögð í að ná
árangri og vinna sigra í anda íþróttarinn-
ar verða samkeppnisforsendurnar stöðugt
hæpnari og á veikari grunni byggðar.
Halda mætti að verkfæri eins og leyfis-
kerfi KSÍ væri til þess fallið að hamla
óheillavænlegri þróun og stöðugt hækk-
andi launakostnaði. En svo er ekki og
samkeppnin um leikmenn er slík að
heildarkostnaðurinn fer vaxandi og ekki
síst í takt við fjölgun erlendra leikmanna.
Tölurnar hér að framan um launa-
kostnað í Englandi og Skandinavíu sýna
umfang þessara félaga hefur vaxið stöð-
ugt síðustu ár í þeirri viðleitni að greiða
stöðugt fleiri leikmönnum laun og stöð-
ugt hærri laun til þeirra sem mest bera úr
bítum.
Leyfiskerfi
Öll félög á Íslandi þurfa að uppfylla
kröfur leyfiskerfis KSÍ sem byggir á
UEFA Club Licensing. Um nokkurra ára
skeið hefur verið unnið að því innan
UEFA að koma skikki á fjármál knatt-
spyrnufélaga þar sem launakostnaður,
taprekstur og skuldasöfnun félaga hafa
verið í brennidepli. Nú er ekki aðeins
rætt um „Fair Play“ innan vallar heldur
einnig „Financial Fair Play“. Félög bæði
í Evrópu og hérlendis fá ekki keppnis-
leyfi nema að uppfylltum ströngum fjár-
hagslegum skilyrðum, s.s. að vera skuld-
laus við leikmenn og þjálfara og kröfur
eru gerðar um jákvæða skulda- og eigin-
fjárstöðu.
Á meðan félög í Evrópu eru hratt að
rétta úr kútnum eftir stóru fjármálakrepp-
una og nýir sjónvarpssamningar slá öll
fyrri met, er raunveruleiki íþróttafélaga á
Íslandi allt annar. Grundvöllur fyrir sjón-
varpssamningum sem gefa félögum telj-
andi tekjur er nánast enginn á okkar litla
markaði. Nánast ótakmarkað framboð er-
lendra hágæða sjónvarpsútsendinga gerir
stöðuna enn erfiðari fyrir íslenskt íþrótta-
líf. Þessi staðreynd hefur einnig áhrif á
Mörg af knattspyrnuliðum
í efstu deild greiða
leikmönnum sínum og
þjálfurum meira en sem
nemur 100% af beinum
rekstrartekjum
Tekjuhæstu íþróttamenn heims samkvæmt lista
Forbes tímabilið 1. júní 2013 til 1. júní 2014:
1. Floyd Mayweather – hnefaleikar 13 milljarðar kr. (67 milljónir punda)
2. Cristiano Ronaldo – knattspyrna 9,8 milljarðar kr. (51,1 milljónir punda)
3. LeBron James – körfubolti 8,9 milljarðar kr. (46,2 milljónir punda)
4. Lionel Messi – knattspyrna 8 milljarða kr. (41,3 milljónir punda)
5. Kobe Bryant – körfuknattleikur 7,6 milljarðar kr. (39,3 milljónir punda)
6. Tiger Woods – golf 7,6 milljarðar kr. (39,1 milljónir punda)
7. Roger Federer – tennis 7 milljarðar kr. (35,9 milljónir punda)
8. Phil Mickelson – golf 6,6 milljarðar kr. (34 milljónir punda)
9. Rafael Nadal – tennis 5,5 milljarðar kr. (28,4 milljónir punda)
10. Matt Ryan – bandarískur fótbolti 5,4 milljarðar kr. (28 milljónir punda)
„Af áratuga reynslu minni af fjármálum íþróttafélaga hér á landi fæ ég því
ekki betur séð en að enn sé að harðna á dalnum í fjármálum stóru knatt-
spyrnufélaganna. Launagreiðslur eru í engu samræmi við rekstrar-
forsendur og rekstrarumhverfi þessara félaga,“ segir Brynjar Harðarson.