Valsblaðið - 01.05.2015, Síða 79

Valsblaðið 2015 79
ans. Hann söng í kirkjukór Seljakirkju og
hafði mikinn áhuga á söng. „Ég var alltaf
syngjandi – já, já – og hafði mikinn áhuga
á tónlist. Mínir menn voru og eru þessar
gömlu kempur eins og Haukur Morthens,
Alfreð Clausen, Skapti Ólafsson og þessir
kallar.“ Lárus var frá upphafi í safnaðar-
nefnd Seljakirkju auk þess að vera með-
limur í Oddfellowreglunni.
Einhverjir hafa nú samt haft vitnesku
um söngáhugann.
„Ég var hvattur til að sækja um inn-
göngu í karlakórinn Fóstbræður.“ segir
Lárus. „Þá var ég orðinn fimmtugur. Ég
var tekinn þar inn og hef verið þar síðan.
Það er heilmikið starf en hefur gefið mér
alveg ofboðslega mikið. Ég trúi því varla
enn þann dag í dag að ég sé að syngja
með karlakórnum Fóstbræðrum sem ég
dáði hér áður fyrr. Ég hélt að ég myndi
aldrei komast nálægt kórnum.“
Hrútafélagið
Þú gegnir ábyrgðarstöðu í kórnum. Þú ert
formaður. Nú grípur Lárus ákveðið fram í.
„Ég er ekki formaður, ég er forseti! Ég er
núna forseti Hrútafélagsins.“ Lárus er
greinilega stoltur af þessu embætti.
Hrútafélagsins? Spyr blaðamaður Vals-
blaðins hissa.
„Ja, það er þannig að þegar kórinn fer
til útlanda með eiginkonur þá eru alltaf
einhverjir sem eiga ekki eiginkonur eða
fara án þeirra í söngferðina. Þessir ein-
staklingar verða stundum svolítið einir á
báti í þessum ferðalögum. Þá var stofnað
þetta Hrútafélag. Félagar þess halda sam-
an og passa upp á hvern annan, t.d. ef
einhver er á leiðinni út af sporinu þá
kippa meðlimir Hrútafélagsins þeim á
sporið á ný. Ef einhver sefur yfir sig þá
er passað upp á að það að rútan fari nú
ekki án viðkomandi. Þetta er snar þáttur í
starfi Fóstbræðra.“
Valur á vorum tímum
„Mér líst bara vel á Val í dag. Þetta hefur
bara breyst svo mikið. Það eru leikmenn
í dag alls staðar að sem eru ekki Vals-
menn og þeir hugsa ekki sem Valsmenn.
Koma, spila leiki og svo eru þeir bara
farnir. Það tók mig langan tíma að að-
lagast þessu. Í gamla daga vildu allir
strákar fá að spila með meistaraflokki og
gengi meistarflokksins fór algjörlega eft-
ir hvernig tekist hafði til með þjálfun
yngri flokka félagsins. Það var nánast
enginn aðkomumaður sem spilaði fyrir
Val, þó að um það séu nú reyndar nokkur
dæmi. Annars stefna ungir leikmenn á
meistaraflokk sem einhvers konar stökk-
pall fyrir atvinnumennsku.“
„Starfið í dag snýst svo mikið um pen-
inga. Annars er þróunin í dag út um allan
heim ískyggileg. Félögin sem komast í
meistarakeppnina ár eftir ár geta í krafti
peninga fengið alla bestu leikmennina.
Fyrir bragðið verða litlu félögin alltaf
bara í neðri deildunum. Ef það kemur
upp efnilegur leikmaður í neðri deildun-
um er hann hiklaust tekinn. Þetta er sama
þróunin í öðrum löndum, yfirleitt alltaf
sömu liðin í fjórum efstu sætunum. Mér
finnst þetta alveg skelfilegt.“
Gústaf Níelsson, upphafsmaður
færsæls hjónabands
Konan þín kemur úr Valsarafjölskyldu
ekki satt?
„Jú, jú og það er nú saga að segja frá
því. Á mínum þjálfaraferli í Val voru þeir
bræður Gústaf, Gunnlaugur og Brynjar
Níelssynir að æfa. Gústaf var einmitt í 5.
A-liðinu sem varð Íslandsmeistari árið
1965.“
Hér skýtur Lárus inn í, að sennilega
hafi nú Gulli verið bestur þeirra bræðra
þó farið hafi minnst fyrir honum.
En áfram með söguna: „Bræðurnir áttu
systur, Valgerði. Eftir eina æfinguna
kemur Gústi heim og segir við systur
sína: „Ég veit alveg hverjum þú átt að
giftast. Það er þjálfarinn minn.“ Nú
skellir Lárus upp úr og slær sér á lær.
„Hún hafði aldrei séð mig og ég aldrei
hana. Síðan bara æxlaðist það þannig að
við kynnumst. En Gústi er upphafsmað-
urinn.“ Valgerður og Lárus eiga tvö börn,
strák og stelpu, og barnabörnin eru orðin
fjögur.
„Ég var svo mikill Valsari.“ segir Lár-
us og hlær, „að þegar okkur hjónin vant-
aði millinafn á son okkar, Níels, þá segi
ég við konuna að við skírum hann bara
Val í höfuðið á Knattspyrnufélaginu Val.
Hann heitir því Níels Valur.“
Að lifa í fortíðinni
Lárus rekur fyrirtæki sitt upp á gamla
mátann. Hann er þekktur í bransanum
fyrir að nota ekki tölvu og þar af leiðandi
ekki heimabanka. Ungu fólki finnst
ótækt að hann hafi ekki heimasíðu. „Ég
segi því fólki sem vill eiga við mig við-
skipti að koma og tala við mig. Einu
sinni hringdi í mig par sem var að fara að
gifta sig og vildi að ég sæi um veisluna.
Þau vildu getað pantað veisluna af vef-
síðu. Ég spurði hvort þau vildu ekki frek-
ar hitta kokkinn og sjá aðstöðuna og
ræða málin í ró og næði. Þeim fannst það
svo bara alveg æðislegt.“ Lárus er stund-
um spurður að því hvort hann lifi í for-
tíðinni. Hann svarar þeirri spurningu á
einfaldan hátt: „Hvers vegna má maður
ekki lifa í fortíðinni? Mér finnst það gott.
Ég lifi ofsalega mikið í fortíðinni. Maður
lifði og hrærðist í Val og á svo góðar
minningar þaðan.“
Valsmenn – bestu óskir um gleðileg jól og farsælt nýtt ár