Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.2005, Qupperneq 146

Þessar niðurstöður þurfa ekki að koma á óvart þegar guðshugmyndir
íslendinga eru hafðar í huga og áhersla þeirra á það sem huggar og styrkir í
trúnni. í könnun Guðfræðistofnunar árið 1987 (Björn Bjömsson og Pétur
Pétursson 1990:91-95) orðuðu nokkrir þátttakenda trúarhugmyndir sínar og
afstöðu til guðs þannig:
* Með hliðsjón af minni barnstrú þá hef ég ákveðna hugmynd um tilvist
guðs án þess að geta útskýrt þá hugmynd nánar.
* Guð er það sem þú trúir og treystir á.
* Guð er máttur, sem hjálpar ef eitthvað bjátar á.
* Ég tel guð vera lífsorku og sameiningarkraft alls.
* / mínum liuga er guð mikill og náttúrukraftur eða afl sem er alls staðar
allt um kring og eins í okkur sjálfum.
* Guð er kœrleikur og lífið og allt hið góða í einni mynd, en samt eins konar
tilfinning.
* Ég tel það undirstöðuatriði í mínu lífi að trúa á eitthvað, sem ég get leitað
til ef eitthvað alvarlegt bjátar á, þetta „eitthvað“ tel ég samnefiiara hjá
fólki, eða Guð.
Þetta viðhorf kom greinilega fram í eigindlegri rannsókn sem gerð var í
kjölfar spurningakönnunarinnar á trúarlífi íslendinga sem Gallup fram-
kvæmdi árið 2004. Einn hópurinn sem þar var kannaður sérstaklega tók til
þeirra sem segja sig trúaða en sækja ekki kirkju. í þeim hópi komu fram eft-
irfarandi sjónarmið. Spurningarnar sem samtalið hófst á var: Hvaðfelst íþví
að vera kristinn? Er það sama og að vera trúaður? Hér eru brot úr svör-
unum og reynt er að nota orð og málfar þátttakennda sem mest:
* Ég myndi halda að það vœri sama hugtakið að vera trúaður og kristinn,
að trúa á Krist, liggur það ekki bara í orðunum? Ég lít þannig á það.
Maður getur auðvitað verið trúaður á eitthvað annað. Boðorðin finnst
mér bara vera umferðareglur fyrir þjóðfélagið ogfyrir mannlífið.
* Ég upplifi það þannig, að það er formlegra þegar verið er að tala um að
vera kristinn. Einhvern veginn upplifi ég það svo, en hitt er svona frjáls-
legra, að vera trúaður.
144