Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1984, Síða 144

142
MULAÞING
hvenær um sumarið gömlu hjónin fluttu til Bragðavalla. En það hefur
trúlega ekki orðið fyrr en hestfært var orðið, til þess að hægt væri að
flytja farangur þeirra til hinna nýju heimkynna. En eitt er víst og það er
að Ragnhildi var mjög óljúft að yfirgefa dalinn. Henni leiddist út við
sjóinn og hennar vegna fluttu Sigfús og hún inn í Veturhús í Hamarsdal
vorið 1899 og bjuggu þar í tvö ár. Síðan fluttu þau aftur í Bragðavelli og
unnu fyrir heimili Jóns sonar síns það sem þau áttu ólifað. Kom það sér
líka vel að þau skyldu geta lagt fram krafta sína þar, einkum á árunum
frá 1905 til 1909. Jón þráði líka Víðidalinn þau 55 ár sem hann átti ólifuð
og svo mun einnig hafa verið með Bjarna, sem meira að segja ráðgerði
að flytjast þangað aftur, ef fjölskyldan fengist til þess. Hann bjó í
Hraunkoti í Lóni frá 1901 til 1930 en þá flutti hann til Hafnar í Horna-
firði eins og áður er getið.
Ýmis atvik á Bragðavöllum
1906
18. nóvember: Ætla ég nú að fara til að endurnýja dagbók mína ef guð
lofar mér að lifa. Mér til gamans og fróðleiks. Eg hef nú verið oft við
rúmið í 2 ár fyrir maga- eða garnasár, sem blætt hefur sjö sinnum úr á
þessum tíma. Eg hef farið til Reykjavíkur að leita mér lækninga og víða
reynt til að fá heilsuna bætta en orðið til einskis. En nú vonast ég til
með Guðs hjálp að mér sé að skána. Þó er ég oft vesæll innan um mig.
Eg hef brúkað marhálmsvatn síðan 10 vikur voru af sumri og orðið gott
af og grassíu og krónisíu hef ég tekið inn þegar ég hef orðið vesæll og
hefur mér alltaf skánað á eftir. Ég hef ekkert getað gengið að heyvinnu í
3 sumur sem teljandi sé.
Þetta ár 1906 hefur verið mjög erfitt fyrir mörgum og okkur Hka en ég
vona til skaparans að það fari að skána aftur. Sumarið var kalt og stirt
og óþurrkar út allan heyjatímann en með október gekk í góða tíð, sem
haldist hefur til þess núna þann 16. nóv. Þá fraus í fyrsta skipti að
teljandi væri hér í hreppnum og mátti vera við byggingar og jarðabætur
allan þennan tíma, frá því 20 vikur voru af sumri.
I sumar í kringum þann 13. september kom hér hroðalegt regn, sem
gerði mikinn skaða á túninu okkar, það tók nærri því hálft af. Mið-
mundagilið hljóp með hroðalegu vatni og hlaupi á túnið utan undir
Mosahnausnum, svo það man enginn þvílíkt umrót. Og fram af holtinu
fyrir innan bæinn hljóp það líka en gerði þar engan skaða. Búið er að
vinna í því 12 dagsverk í liaust. Það verður seint að túnið mitt kemur til