Þjóðmál - 01.09.2009, Blaðsíða 33

Þjóðmál - 01.09.2009, Blaðsíða 33
 Þjóðmál HAUST 2009 31 þess í bók Guðna að ekki skyldi vikið að þeim „háskólamönnum, sem árum saman vöruðu við ofvexti bankanna og líklegum afleiðingum þess“, þá minnist Guðni á þá há skólamenn sem vegsömuðu bankana og framgöngu forsvarsmanna þeirra . Þor vald- ur vill nefnilega ekki að menn rifji upp um- mæli hans sem hann lét falla í árslok 2007, réttu ári áður en bankarnir hrundu . Þar sagði hann sjálfur að bankarnir hefðu „í höndum nýrra eigenda tekið stakkaskiptum á örfáum árum“ og að íslensk bankaþjónusta væri orðin að „gróandi útflutningsatvinnuvegi og bankarnir græða á tá og fingri“ . Jú, sann- leik anum er hver sárreiðastur . Ummæli þessi eru sérstaklega rifjuð upp á síðu 98 í bók Guðna . Má vera að það skýri hinn harða dóm sem bókin fær í meðförum Þor valdar? Hitt er að minnsta kosti víst að Ásgrímur Elliða-Grímsson hafði á réttu að standa er hann sagði: „Fár bregður hinu betra ef hann veit hið verra .“ Þorvaldur finnur Guðna allt til foráttu í veikri vörn sjálfs sín . Hvað veldur? En hvað veldur því í raun að Þorvaldur lof samar bækur Ólafs og Jóns en last- ar bækur Þorkels og Guðna? Allar hafa þessar bækur eitthvað til síns ágætis og engin þeirra er fullkomin en hitt er víst að dómur Þorvaldar yfir þeim er órökstuddur og ómálefnalegur . Flest bendir til þess að persónur, jafnt höfundarnir sem og viðfangsefni þeirra, flækist mjög fyrir Þorvaldi . Þá virðist það skipta sköpum fyrir höfunda hvort þeir vegsama Þorvald sem hinn mikla spámann sem allan tím ann var aði við yfirvofandi hruni, eða hvort þeir birta af honum eðlilega mynd þess manns sem einnig klappaði upp bankana og hið „sjúklega ástand“ í rekstri þeirra sem síðar varð þeim að falli . Er það ekki sjálfsögð krafa að prófessorar við merka þjóðarstofnun, líkt og Háskóli Íslands er, fari í málefnalegt manngreinarálit þegar þeir fjalla um menn á opinberum vettvangi? L íkamlega er hún smávaxin og fáguð en andlega og siðferðilega er hún risi,“ segir Desmond Tutu erkibiskup og handhafi friðarverðlauna Nóbels . „Aung San Suu Kyi er nútíma helgimynd sið- ferðilegs hugrekkis,“ segir rokkstjarnan Bono í U2 . „Með því að helga líf sitt baráttunni fyrir mannréttindum og lýð ræði í Búrma berst Aung San Suu Kyi ekki aðeins fyrir réttlæti til handa samlöndum sínum heldur öllum þeim sem vilja vera frjálsir til að ákveða eigin örlög,“ segir Vaclav Havel, fyrr- verandi forseti Tékklands . Í rúma tvo áratugi hefur Aung San Suu Kyi, friðar verðlaunahafi Nóbels 1991, verið ein um tal aðasta kona heims . Barátta hennar fyrir mann rétt indum og lýðræðisumbótum í heima- landi sínu, Búrma, hefur vakið heimsathygli og að dáun . Lýðræðishreyfing hennar vann af ger andi kosningasigur árið 1990 en her for ingjastjórnin, sem ræður ríkjum í þessu ógæfusama landi, hefur komist upp með að hundsa þau kosningaúrslit í tvo áratugi . Þúsundir óbreyttra borg ara hafa verið myrtar og allir helstu stjórnar and stæðingar hafa verið fangelsaðir . Sjálfri hefur Aung San Suu Kyi verið haldið langdvölum í stofufangelsi á heimili sínu í Rangoon og meinað að hafa samskipti við fjölskyldu sína . – Ein af jólabókunum í ár er bók Jakobs F . Ásgeirssonar, ritstjóra Þjóðmála, um þessa ein- stæðu konu sem vegna hugrekkis síns og hug- sjóna varð á fáeinum vikum sameiningar tákn þjóð ar sinnar andspænis grimmilegri kúgun alls ráðandi herforingjaklíku . Aung San Suu Kyi – jólabók
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.