Skagfirðingabók - 01.01.2016, Qupperneq 130

SKAGFIRÐINGABÓK
130
maður, hóf störf á þeim vettvangi
sumarið 1945 hjá Ræktunarsambandi
Skagafjarðar, ásamt Pálma (1920–2012)
bróður sínum með fyrstu jarðýtu Rækt-
unarsambandsins, International TD-
9, árgerð 1945. Þeir bræður höfðu þá
sótt námskeið fyrir dráttarvélamenn,
sem haldið var við Bændaskólann á
Hvanneyri dagana 1. til 25. maí árið
1944.31 Um haustið 1962 slitu Björn og
Steingrímur samstarfinu og Björn keypti
nýja International BTD-20 jarðýtu
vorið 1963, sem hann fékk vinnu fyrir
í Strákavegi.
Siglfirðingar fylgdust grannt með
framkvæmdum í Strákavegi og seinni-
partinn í júlí 1962 fóru bæjarráðsmenn
og bæjarstjóri inn á Almenninga til að
kynna sér framkvæmdir við veginn. Þar
ræddu þeir við Gísla Felixson (1930–
2015) og Jóhann Lúðvíksson (1914–
2002). Á fjárlögum og af bensínfé ársins
1962 fengust kr. 700.000 til þessarar
vegagerðar. Á þessum tíma var búið
að ýta upp þriggja kílómetra kafla frá
Heljartröð. Gísli sagði komumönnum
að fé væri á þrotum og verkið myndi
því stöðvast fljótlega. Hann taldi það
bagalegt, þar sem vinnuskilyrði væru
óvenju góð, þurrir langir kaflar, sem
ekki hefði verið hægt að vinna s.l. sumar
vegna bleytu. Hann lagði því áherslu á að
fá meira fé til verksins á þessu sumri. Það
var því leitað til Einars Ingimundarson-
ar alþingismanns og Ingólfs Jónssonar
(1909–1984) samgöngumálaráðherra og
urðu málalok þau að þeir útveguðu kr.
300.000 til viðbótar. Var því unnið fyrir
kr. 1.000.000 þetta sumar.32
Í Morgunblaðinu 29. ágúst 1962 er
grein sem nefnist Rutt yfir hvalbeinið, en
hvalbein í landi eyðibýlisins Hrólfsvalla
lenti undir veginum; ekkja ein sem síðast
bjó þar gróf það niður, með fyrirmælum
um að þar skyldu ekki aðrir una eftir
hana. Blaðamaður segir frá því að
hann hafi hitt þá félaga, Gísla Felixson
trúnaðarmann Vegamálastjórnar og
Jóhann Lúðvíksson vegaverkstjóra frá
Kúskerpi, sem stjórnuðu vinnu við
Strákaveg. Þá var búið að byggja fjög-
urra kílómetra veg frá Heljartröð af
þrettán kílómetra vegi að fyrirhuguðum
Strákagöngum. Vinnu var þá hætt, þar
sem ofangreind fjárveiting til verksins
var upp urin. Með greininni fylgir
mynd, sem gefur nokkra innsýn í þessa
vegagerð, en hún er af 14 metra hárri
uppfyllingu norðan Þúfnavalla.33
Í Tímanum laugardaginn 1. septem-
ber 1962 er lítil grein á forsíðu,
sem nefnist Strákavegur lengist. Þar
kemur fram að vegagerðin hafi byrjað
þriðjudaginn 19. júní en væri nú lokið.
Níu manna vinnuflokkur vann að
verkinu undir stjórn Jóhanns Lúðvíks-
sonar vegaverkstjóra. Unnið var með
tveimur jarðýtum í tvo mánuði á
vöktum nær allan sólarhringinn og hætt
seinnipartinn í ágúst.34
Sumarið 1963
Í DAGBLAÐINU Vísi miðvikudaginn 31.
júlí 1963 er grein sem nefnist, Stráka-
vegur. Þar segir að vinna við veginn hafi
byrjað 8. júní. Tveir vinnuflokkar voru
að störfum þetta sumar. Yfirverkstjóri
var Gísli Felixson en flokkstjórar voru
Friðgeir Árnason frá Siglufirði og Jóhann
Lúðvíksson frá Kúskerpi. Unnið var
með fjórum stórum jarðýtum og sagði
yfirverkstjórinn að fleiri vanti. Búið
var að ryðja sjö kílómetra langan veg