Tímarit Máls og menningar - 01.05.2011, Síða 62

62 TMM 2011 · 2
Kurt Vonnegut
Kennslustund í skapandi skrifum
Fyrsta regla: Notið ekki semíkommur. Þær eru klæðskiptaviðrini sem
merkja nákvæmlega ekkert. Eina sem þær gera er að sýna að þið hafið
gengið í menntaskóla.
Ég veit að þið eigið ekki auðvelt með að átta ykkur hvenær ég geri að
gamni mínu. Héðan í frá ætla ég þess vegna alltaf að taka fram hvenær
ég er að grínast.
Gangið til dæmis í þjóðvarðliðið eða sjóherinn og kennið þar lýðræði.
Ég er að grínast.
Al Qaeda er alveg að fara að ráðast á okkur. Veifið fánum ef þið eigið
þá tiltæka. Það virðist alltaf hræða þá í burtu. Ég er að grínast.
Ef þið endilega viljið valda foreldrum ykkar vonbrigðum, og þið hafið
ekki kjark til að vera samkynhneigð, þá getið þið að minnsta kosti snúið
ykkur að listsköpun. Ég er ekki að grínast. Listir eru ekki rétta leiðin til
að afla lífsviðurværis. Þær eru hins vegar mjög manneskjuleg leið til að
gera lífið léttbærara. Fyrir alla muni, það að leggja fyrir sig listir – og
þá skiptir engu máli hvort það er gert vel eða illa – er leið til að auðga
andann. Syngið í sturtu. Dansið eftir útvarpinu. Segið sögur. Semjið ljóð
til vinar ykkar, jafnvel lélegt ljóð. Gerið það eins vel og þið mögulega
getið. Ykkur verður launað ríkulega. Þið hafið þá skapað eitthvað.
*
Mig langar að deila dálitlu með ykkur sem ég hef lært. Ég ætla að teikna
það á töfluna fyrir aftan mig svo að léttara sé að fylgjast með [dregur
lóðrétta línu á töfluna]. Þetta er G­Ó­ásinn: gæfa – ógæfa. Dauði og
hræðileg örbirgð, veikindi hérna fyrir neðan – mikil velgengni, góð
heilsa hérna fyrir ofan. Að meðaltali er líðan ykkar hér í miðjunni
[bendir á botninn, toppinn og miðlínuna til skýringar].
Þetta er U­E­ásinn. U fyrir upphaf, E fyrir endi. Gott og vel. Ekki hafa