Tímarit Máls og menningar - 01.05.2011, Side 64

K u r t Vo n n e g u t
64 TMM 2011 · 2
stundaði nám í mannfræði, og reyndar tók ég meistarapróf í þeirri grein.
Saul Bellow var í sömu deild og ég en hvorugur okkar fór nokkurn tíma
í rannsóknarleiðangur. Engu að síður fórum við vissulega í huganum
í slíka leiðangra. Mitt fyrsta verk var að fara á bókasafnið að leita að
skýrslum um þjóðfræðinga, trúboða og landkönnuði – þið vitið, alla
þessa heimsvaldasinna – til að finna út hvers konar sögum þeir höfðu
safnað um frumstætt fólk. Það voru reyndar mikil mistök hjá mér að
taka gráðu í mannfræði vegna þess að ég þoli ekki frumstætt fólk – það
er svo vitlaust. En hvað sem öðru líður þá las ég þessar sögur, hverja á
fætur annarri, sem safnað hafði verið um frumstætt fólk um allan heim,
og þær voru hundleiðinlegar, eins og U­E­ásinn hérna. Gott og vel.
Frumstætt fólk á skilið að verða undir í lífinu út af öllum sínum lélegu
sögum. Það er í raun og veru seinþroska. Sjáið bara hið undursamlega
ris og hnig í okkar sögum.
Ein vinsælasta saga, sem nokkurn tíma hefur verið sögð, hefst hérna
niðri [byrjar að draga línu C fyrir neðan U-E-ásinn]. Hver er þessi persóna
sem er við það að bugast? Hún er stúlka á að giska fimmtán eða sextán
ára sem hefur misst móður sína. Hvers vegna ætti hún því ekki að vera
miður sín? Og faðir hennar kvæntist næstum samstundis hræðilegu
skassi sem á tvær illgjarnar dætur. Hafið þið heyrt þessa sögu?
Það stendur til að halda partí í höllinni. Hún verður að hjálpa þessum
tveimur stjúpsystrum sínum og hinni skelfilegu stjúpmóður sinni að
búa sig en hún á að dúsa eftir heima. Er hún jafnvel ennþá daprari
núna? Nei, fyrir var hún lítil stúlka með brostið hjarta. Dauði móður
hennar var alveg nógu þungbær. Ástandið getur ekki versnað öllu meira.
Gott og vel, þær fara allar í partíið. Álfkonan, guðmóðir hennar, birtist
[dregur með línu vaxandi ris], gefur henni sokkabuxur, augnháralit og
sér henni fyrir farartæki til að komast í partíið.