Tímarit Máls og menningar - 01.02.2016, Page 88

S ó lv e i g E i n a r s d ó t t i r
88 TMM 2016 · 1
og Júlíus tæpra tveggja ára gamlan. Rúna í Barði vann við skúringar í Gagn-
fræðaskólanum, síðar Menntaskólanum á Akureyri. Þann 14. ágúst 1922
varð Einar tvítugur og er Rúnu umhugað um að senda honum einhverja
afmælisgjöf af litlum efnum.
Bæði María og Solveig, móðir Einars, voru trúaðar konur og kirkjuræknar.
Solveig hafði jafnvel látið sig dreyma um að sonur hennar yrði prestur eins
og afi hennar séra Páll í Viðvík. Snemma hefur hún orðið að gefa upp þá
von. Einar predikaði annan og veigameiri boðskap til fátæks fólks en það
að láta sér nægja betri veröld eftir dauðann. „Menn kenna kristnar kreddur
en sleppa kjarna kristnidómsins,“ segir Einar í bréfi til föður síns átján ára
gamall.
María fékk kosningarétt árið 1915 því þá var fellt niður ákvæði um að
aðeins þeir sem greiddu a.m.k. fjórar krónur í aukaútsvar árlega, mættu kjósa.
Sumarið 1918 varð María sjötug. Dvaldi faðir minn þá við ýmsa vinnu á
Akureyri, rétt 16 vetra gamall. Engin von virtist vera til þess að hann gæti
stundað frekara nám. Í tilefni sjötugsafmælisins orti séra Matthías Jochums-
son til Maríu í Barði og færði skáldið henni sjálfur kvæðið. Síðasta erindið
af þremur hljóðar svo:
Göfugra en kóngshöll
gerist hvert hreysi
kærleiksrík kona
kyrrlát sem þú.
Bóndi þinn, börnin
bær vor og hérað
þakka nú dáð þína
dygðir og trú.
Enga konu dáði Einar faðir minn meira en Maríu. Ævilangt bar hann í veski
sínu snjáða ljósmynd af henni. Þar stendur amman í bæjardyrum með mjall-
hvíta svuntu, skotthúfu á höfði og bros á vör.
II
Einar snéri heim til Íslands í mars 1924, próflaus og allt fé hans á þrotum.
Lifðu Íslendingarnir í Berlín þennan síðasta vetur Einars á kartöflum og
skemmdum baunum að sögn. Vann Einar nú almenna verkamannavinnu á
Akureyri, m.a. við timburverslun KEA. Þetta sumar voru Einar og Sigríður
kynnt hvort fyrir öðru í Vaglaskógi. Varð það ást við fyrstu sýn. Þau trúlofast
í ágúst og trúa verðandi tengdaforeldrum hans fyrir leyndarmálinu.
Víkur þá sögunni aftur að kassanum fornfálega á Handritadeildinni.
Umslag með áletruninni Herra kennari Einar Olgeirsson, Akureyri og tveimur
tíu aura frímerkjum vekur athygli. Rithöndin er glæsileg. Þegar umslagið er
opnað varlega koma í ljós tvö blöð með sömu listilegu rithendinni: