Tímarit Máls og menningar - 01.03.2017, Side 69

TMM 2017 · 1 69
Michel Houellebecq
Þakkarávarp
Í tilefni af afhendingu Frank­Schirrmacher­Preis
sem Frankfurter Allgemeine Zeitung
veitti þann 26. september 2016
Friðrik Rafnsson þýddi
Ég myndi gjarnan vilja geta sagt að ég sé ánægður með að fá þessi verðlaun
sem Frankfurter Allgemeine Zeitung veitir vegna þess að mér finnist það
mjög gott dagblað. En því miður skil ég ekki þýsku og get ekki lesið blaðið.
Það væri þó ekki alveg út í hött hjá mér að segja þetta því til er nokkuð sem
er kallað viðtöl. Þegar maður samþykkir að veita viðtal gefa gæði spurninga
blaðamannsins þegar nokkuð glögga vísbendingu um endanlega útkomu.
Það er vísbending sem klikkar ekki.
Í öllum þeim Evrópulöndum þar sem ég þekki til ber eitt dagblað höfuð
og herðar yfir hin blöðin, það er kallað „stórblað“ og er raunverulegt vits-
munalegt viðmið fyrir það plan sem aðrir fjölmiðlar vinna útfrá. Á Spáni er
það El Pais. Á Ítalíu er það Corriere della Sera. Í Englandi var það lengi vel
The Times – en undanfarin ár eru menn æ meira farnir að hallast að því að
núorðið sé það kannski fremur The Guardian. Í Frakklandi er það Le Monde.
Í Þýskalandi er það Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Samband mitt við enska fjölmiðla er stirt, en allir Frakkar eiga í stirðu
sambandi við enskumælandi fjölmiðla yfirleitt, enda hafa enskumælandi
fjölmiðlar óskaplega gaman af því að niðurlægja Frakka og koma þeim í
klandur, það verður að reikna með því, þannig er það bara. Ég er í ágætu
sambandi við El Pais, Corriere della Sera og Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Hins vegar er samband mitt við Le Monde alveg ömurlegt. Satt að segja lýsir
orðið „hatur“ best sambandinu milli mín og Le Monde.
Ég geri mér grein fyrir því að þetta stirða samband mitt við franska fjöl-
miðla virkar frekar furðulegt séð erlendis frá. Ég er frekar öfgafullt dæmi en
er ekki einn um að vera í þessari stöðu. Harkan í hinni „opinberu umræðu“
í Frakklandi er í rauninni ekkert annað en nornaveiðar og mörgum
útlendingum finnst hún alveg stórfurðuleg. Og þessi harka færist fremur í
aukana, svívirðingarnar verða sífellt meiri. Áður fyrr tíðkaðist það í Frakk-
landi, rétt eins og í velflestum löndum geri ég ráð fyrir, að stilla sig um að
segja eða skrifa eitthvað niðrandi um nýlátið fólk. Þessi varnarmúr virðingar