Loðdýrarækt - 01.09.1931, Page 18

16
yrði og ódýrt fóður, en eins og' áður er getið,
liefir Island hvorttveggja.
Það er og kostur við loðdýraræktun, að vinna
við hana er tiltölulega mjög lítil. Það er mjög
fyrirhafnarlítið að gefa dýrum i girðingum einu
sinni til tvisvar á dag, sumum sjaldnar, og má
enda nota til þess fólk, sem ekki getur stundað
erfiða vinnu, svo sem aldrað fólk.
En svo er um þessa atvinnugrein sem allar
aðrar, að til hennar þarf þekkingu. Það er hlut-
verk rits þessa að vera fyrsti vísirinn i þá átt.
Félagið mun einnig útvega mönnum góð, útlend
rit um þétta mál, ef þess er óskað. Ágæt rit eru
t. d. til á norsku um refarækt og minkrækt.
Þá hefir félagið i hyggju að gangast fyrir því að
koma upp fyrirmyndarbúum, að minnsta kosti
einu í lxverjum landsfjórðungi, með sérfróðum
mönnum i loðdýrarækt, sem gæti kennt öðrum
meðferð og liirðingu dýranna.
Eins og nánar verður að vikið i greininni um
refi, má fullyrða, að loðdýrarækt verði til mik-
ils hagnaðar fyrir landi)únaðinn, þar sem nota
má ýmislegt er tilfellst á heimilum loðdýrum
til fæðis, sem annars mundi litið verða úr.
Hrossakjöt, sem er afbragðs fóður fvrir allar
kjötætur, má framleiða hér ódýrt i mörgum
sveitum. Yinnu á sveitaheimilum þarf lítið að
reikna við liirðingu flestra loðdjýra, þar sem
starfið er i sjálfu sér mjög lítið þegar um fá
dýr er að ræða; aðalatriðið er kunnátta, natni
og nákvæmni. Þess má og geta, að flest loðdýr eru