Loðdýrarækt - 01.09.1931, Side 35

33
og þeir eru settir í sérstök hús eða girðingu, þá
er augljóst, að haga verður fóðrinu svo, að við-
brigðin verði sem minnst, og fæðan sé sem auð-
meltust. Gæta verður þess, að þeir yrðlingar, sem
aðgangsfrekastir eru, heléti ekki liina.
Stór og smá refcibú.
Víðast er silfurrefaræktin rekin af stórum og'
auðugum hlutafélögum. í Noregi er hún aftur
á móti mest rekin af bændum, sem aukaatvinnu-
grein, í sambandi við landbúnaðinn. Þannig
hygg eg líka, að bezt fari á að reka hana hér
á landi. Á meðalbúum og þar yfir, er hægt að
hafa 1—2 refapör kostnaðarlítið fyrir bændur,
í fóðrun og vinnu. Gott væri fyrir tvo eða fleiri
bændur, sem búa nálægt hver öðum, að stofna
refabú i félagi. Ætlun Loðdýrafélagsins er að
koma á stofn, að minnsta kosti einu fyrirmynd-
arbúi í hverjum landsfjórðungi, með sérfróðum
forstöðumanni, sem geti kennt mönnum meðferð
dýranna.
1 sjávarþorpum, sem mikið fellst til af fiski-
úrgangi og sláturafnrðum, hagar sérstaklega vel
til með ræktun refa og annara loðdýra, sérstak-
lega minks, sem telja má fullvíst, að verði refn-
um skeinuhættur keppinautur, einkum i sjávar-
þorpum.
Meðalverð á silfurrefaskinnum i Noregi var
síðastliðið ár ýfir 200 kr., og var þó vitanlega
lökustu dýrunum slátrað, og þegar nú hver gren-
3