Studia Islandica - 01.06.1941, Qupperneq 44

42
Island hefir snemma orðið kunnugt í Frakklandi af
landalýsingum og ferðasögum.
Árið 154-8 mun hafa komið út í París rit eftir H. Gour-
mond: Islandia.
1668. 1 latnesku riti eftir franskan kristmunk George
Fournier: Geographica orbis notitia, Francofurti 1668, er
getið um Islendinga og er þeim lýst þannig, að þeir séu
svartir á hár, lágir og þrýstnir — tennur sínar og tann-
hold nugga þeir úr hlandi til þess að verja það rotnun.
Er þar sagt, að þeir verði 200 ára. Annar franskur höf-
undur um sama leyti, R. P. Boussingault í „Le nouveau
theatre du monde“, París 1668, segir, að íbúarnir hafi
smíðað kirkju úr rifjum og beinum hvala, en annars búi
þeir í hellum og hafi sameign á flestu nema konum.1)
Skömmu eftir miðja 17. öld kom út rit eftir de la
Martiniere, er nefnist „Nouveau voyage du Nort, dans
lequel on voit les mœurs, la maniere de vivre et les supersti-
tions des Norwegiens, des Lapons . . . et des Islandois“.
Var ritið prentað í Amsterdam og höfundurinn talinn
Sr. ***, en ekkert ártal er á bókinni. Segir höfundurinn,
að Friðrik 8. hafi stofnað 1647 tvö félög til þess að efla
verzlun þegna sinna og átti annað félagið að verzla á
Islandi. En seinna félagið gerði út 3 skip í Kaupmanna-
höfn og var Martiniere læknir á einu þeirra. Skip þetta
fór til Noregs 1653 og víðar og hrakti loks til Grænlands,
lenti í hafvillum og kom til íslands. Segir höfundurinn
allskonar kynjasögur af íslendingum og ferð þeirra skip-
verja til Heklu. Segir hann, að íslendingar búi í hellum,
séu galdramenn, tilbiðji djöful þann, er þeir nefni „Ko-
bolde“. Þeir sofi innan um fénaðinn, undir sama þaki, séu
dónalegir og villimannslegir og margar fáránlegar vit-
leysur eru í þessari bók.2)
Áður hefir verið minnzt á rit de la Peyrére um Island
1) Sbr. Þorv. Thoroddsen: Landfræðiss. II, 219.
2) Þorv. Thoroddsen segir allítarlega frá riti þessu í Landfræðiss.
TI, 213—216, en af bók þessari eru til margar útgáfur á frönsku,