Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1985, Side 274
266
større afsnit har man bevaret salmens oprindelige versinddeling ved at
anføre de latinske begyndelsesord vers for vers forud for selve over-
sættelsen (fx v. 15-16 In mundarts Iek skal øffues i thinæ budord, oc iek
skal thænke thine væghe. In iustificadonibus Iek skal thænke thine
rætuise gørelser, iek skal æy giømme thinæ talæ 2814"16).
I Stockholm-håndskriftet A 29 genfinder man rammen til AM 75,8°s
oversættelse af ps. 118 (fol. 9r-12v), tilmed i fuldstændigere form end i
AM 75,8°, for så vidt som der jo her først begyndes ved v.15; A 29 har
en indledning (hvorfra der er citeret ovf.), de latinske begyndelsesord
til samtlige salmens 11 afsnit samt de mellemliggende og afsluttende
orationer, men vel at mærke ikke oversættelsen selv og heller ikke de
latinske begyndelsesord til underafsnittene, d.v.s. versene (jf. Bøn-
neb. III 28-41 vårr.). A 29 er et liturgisk blandingshåndskrift fra ca. år
1450 (ifølge mundtlig meddelelse fra Merete Geert Andersen; tidlige-
re dateret til ca. år 1500 eller 1500-tallets begyndelse, jf. Bønneb. V
19f. m. henvisn.). Det indeholder en hel række bønner med kendt
svensk parallel - ca. en tredjedel af de ialt 51 bønner i A 29 som er
udgivet i Bønneb., skønt efter andre håndskrifter, har paralleller i
udgaven Svenska boner från medeltiden (1907-1909), fremgår det af
bønnebogskommentaren (Bønneb. V 81 og pass.). Hertil kommer at
håndskriftet fremtræder i en ejendommelig, lige så umiskendeligt som
hidtil uklarlagt svenskpåvirket sprogform. På grund af den regnede
Klemming (BirgUpp. V 162) ligefrem med at det var skrevet i Vadste-
na af en dansker efter svenske codices - hvis ellers hans lakoniske ord
loc. cit. er ret tydede (“Redan af de hår [d.v.s. på de foregående sider]
tryckta rubrikerna torde framgå, att boken åsyftar vara dansk. Utan
tvifvel år hon skrifven i Vadstena efter svenska codices, af en Dansk,
som uppehållit sig der. De två språkens likhet var dock så stor, att
detta ofversåttningsarbete icke lyckats, utan torde håndskriften råttast
bora anses såsom svensk, med en mångd danska former inblanda-
de.”). Ved at undersøge det kalendarium hvormed A 29 åbner har
liturgihistorikeren Merete Geert Andersen nu imidlertid bestemt
håndskriftets hjemsted til Maribo, ikke Vadstena (ifølge KLNM art.
Birgitta og mundtlig meddelelse). I Maribo har betingelserne for et
sammenstød af dansk og svensk sprog sikkert været de gunstigst tæn-
kelige, da birgittinerklosteret her utvivlsomt har stået i nær kontakt
med moderklosteret i Vadstena senmiddelalderen igennem. Men