Úrval - 01.04.1948, Page 74

Úrval - 01.04.1948, Page 74
'72 TÍRVALi hægt væri með vissu að vita um þau, væri, að enginn veit, hvað þau kunna að taka upp á. Venju- lega garga þau hvert í kapp við annað, þegar ókunnugir nálgast, og nota sumir bændur þau í stað varðhunda. En nýlega bar það við hjá bónda í Kali- forníu, að öllum kalkúnhænsn- iinum var stolið að nóttu til og gaf ekkert þeirra frá sér hljóð. í Vermont hitti ég marga bændur, sem sögðust aldrei skyldu hafa kalkúna í húsum sínum framar. Þegar ég hafði orð á þessu við gamalreyndan kalkúnræktanda, brosti hann og sagði: „Bíðið þangað til næsta vor. Þeir sem einu sinni hafa haft kalkúna, geta ekki verið á,n þeirra." Kalkúnhænsnin eru einu tömdu fuglarnir, sem eru 100% Ameríkanar. Þau voru í Ame- ríku þegar Columbus kom þang- að. Enginn veit, hver fyrstur tamdi kalkúna. Raunar er ekki hægt að tala um tamningu í sambandi við kalkún, því að sennilega er engin skepna á jarðríki ótamdari en hann. Kalkúnegg eru tvisvar til þrisvar sinnum stærri en hænu- egg, og þau eru góð til átu. Skurnin er þykk og innan í henni er sterk himna. Unginn nærist á rauðunni, og fyrstu dagana eftir að hann kemur úr egginu, þarfnast hann einskis. Það er hægt að senda þá lang- ar leiðir í pappaöskjum án mat- ar eða drykkjar, en ekki eftir að þeir eru byrjaðir að neyta matar — ef bóndanum tekst þá að koma þeim á bragðið! Bóndi einn í Vermont hafði það fyrir sið að láta marmara- kúlur í matar- og vatnstrogin. Ungarnir hændust að kúlunum og hjuggu í þær með gogginum. Stundum skrikaði goggurinn út af kúlunum og lenti ofan í matn- um. Stundum vildi þó ekki svo vel til, og þá æddu ungarnir um gargandi af sulti, sem þeir vissu engin ráð til að seðja. Nú er bóndinn hættur að láta til- viljunina ráða; hann tekur ung- ana og rekur gogginn á þeim ofan í matinn, þangað til þeir hafa lært átið. Flest hænsnahús eru með hvössum hornum, en kalkún- bændur hafa fyrir löngu lært að gera ávöl hornin í kalkúnkof- unum, því að ungamir hafa það fyrir sið að troða sér út í horn, hver ofan á annan, venjulega með þeim afleiðingum, að þeir, sem neðstir eru, kafna. Bóndi
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.