Úrval - 01.04.1948, Side 97

Úrval - 01.04.1948, Side 97
ANNA OG SlAMSKONUNGUR »5- þyrptust í kring um hann, hlæjandi og skríkjandi. Louis var feiminn og reyndi að stjaka þeim frá sér, en þau sóttu því fastara á. Þau þukluðu á fötum hans, hári, hörundi og skóm, og síðast en ekki sízt virtu þau fyrir sér hinar einkennilegu, hvítu hendur hans. „Ég á 67 börn,“ sagði kon- ungurinn hreykinn, þegar þau komu fram í móttökusalinn. „Þér eigið að kenna þeim fyrir mig, og þeim af eiginkonum mínum líka, sem þess óska. Og þér verðið líka að hjálpa mér við bréfaskriftir mínar.“ Anna kveið fyrir svo marg- brotnum skyldustörfum, en taldi réttast að láta ekki á því bera fyrst um sinn. „Ég sendi eftir yður seinna," sagði konungurinn, um leið og áheyrninni var lokið. Anna hneigði sig, og jafnvel Louis litli reyndi að hneigja sig líka. Brátt voru þau komin út í kvöldloftið. Önnu létti. Konung- urinn hafði ekki sýnt henni nema gott eitt, og hann kunni að minnsta kosti að meta glens. En hann var einkennilegur mað- ur, óútreiknanlegur og ráðríkur. Loks eftir margra vikna bið fékk Anna boð um, að hún ætti að hef ja starf sitt. Systir Krala- homes, frú Piam, átti að sækja hana. Frú Piam var stór og gerða- leg kona. Hún heilsaði Önnu með þessum orðum: „Góðan daginn, herra.“ „Góðan dag,“ svaraði Anna. „Það var vel gert af yður að sækja mig. Eigum við að leggja af stað strax?“ Þær fóru yfir fljótið og stað- næmdust ekki fyrr en þær komu að hliði, sem gætt var af hópi skjaldmeyja. Það voru þrekleg- ar konur, búnar þröngum, skarlatsrauðum treyjum, með silkilinda bundna yfir brjóstið. Pils þeirra líktust knépilsum Skota. Þær könnuðust sýnilega við frú Piam, því að þær opn- uðu strax hliðið, og krupu nið- ur og huldu andlit sín, meðan þær Anna gengu inn. Eftir tuttugu mínútna göngu komu þær að innri veggnum, sem um- lukti Forboönu borgina eða Khang Nai og einangraði hana frá öðrum svæðum hallargarðs- ins. Sporöskjulagaðar dyr úr fáðu látúni opnuðust hljóðlaust, og þær gengu inn í forgarðinn. Þegar inn í garðinn kom, kom hópur kvenna á móti þeim,. og þær virtust vera mjög tignar..
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.