Úrval - 01.04.1948, Side 97
ANNA OG SlAMSKONUNGUR
»5-
þyrptust í kring um hann,
hlæjandi og skríkjandi. Louis
var feiminn og reyndi að stjaka
þeim frá sér, en þau sóttu því
fastara á. Þau þukluðu á fötum
hans, hári, hörundi og skóm, og
síðast en ekki sízt virtu þau
fyrir sér hinar einkennilegu,
hvítu hendur hans.
„Ég á 67 börn,“ sagði kon-
ungurinn hreykinn, þegar þau
komu fram í móttökusalinn.
„Þér eigið að kenna þeim fyrir
mig, og þeim af eiginkonum
mínum líka, sem þess óska. Og
þér verðið líka að hjálpa mér
við bréfaskriftir mínar.“
Anna kveið fyrir svo marg-
brotnum skyldustörfum, en taldi
réttast að láta ekki á því bera
fyrst um sinn.
„Ég sendi eftir yður seinna,"
sagði konungurinn, um leið og
áheyrninni var lokið.
Anna hneigði sig, og jafnvel
Louis litli reyndi að hneigja sig
líka. Brátt voru þau komin út í
kvöldloftið. Önnu létti. Konung-
urinn hafði ekki sýnt henni
nema gott eitt, og hann kunni
að minnsta kosti að meta glens.
En hann var einkennilegur mað-
ur, óútreiknanlegur og ráðríkur.
Loks eftir margra vikna bið
fékk Anna boð um, að hún ætti
að hef ja starf sitt. Systir Krala-
homes, frú Piam, átti að sækja
hana.
Frú Piam var stór og gerða-
leg kona. Hún heilsaði Önnu
með þessum orðum: „Góðan
daginn, herra.“
„Góðan dag,“ svaraði Anna.
„Það var vel gert af yður að
sækja mig. Eigum við að leggja
af stað strax?“
Þær fóru yfir fljótið og stað-
næmdust ekki fyrr en þær komu
að hliði, sem gætt var af hópi
skjaldmeyja. Það voru þrekleg-
ar konur, búnar þröngum,
skarlatsrauðum treyjum, með
silkilinda bundna yfir brjóstið.
Pils þeirra líktust knépilsum
Skota. Þær könnuðust sýnilega
við frú Piam, því að þær opn-
uðu strax hliðið, og krupu nið-
ur og huldu andlit sín, meðan
þær Anna gengu inn. Eftir
tuttugu mínútna göngu komu
þær að innri veggnum, sem um-
lukti Forboönu borgina eða
Khang Nai og einangraði hana
frá öðrum svæðum hallargarðs-
ins. Sporöskjulagaðar dyr úr
fáðu látúni opnuðust hljóðlaust,
og þær gengu inn í forgarðinn.
Þegar inn í garðinn kom,
kom hópur kvenna á móti þeim,.
og þær virtust vera mjög tignar..