Úrval - 01.04.1948, Side 108

Úrval - 01.04.1948, Side 108
106 ÚRVAL. því hafði hann átt mikil bréfa- viðskipti við Viktoríu drottn- ingu. I tilraunum sínum við að auka sambandið við umheiminn, hafði konungurinn ekki heldur van- rækt Bandaríkin. Hann hafði lesið um það einhvers staðar, að á dýrasýningum, sem væru mjög vinsælar í sveitahéruðum Banda- ríkjanna, væru fílar taldir rnerkilegustu dýrin og mest í hávegum hafðir. Hann skrifaði Lincoln forseta þegar bréf, og bauðst til að senda honum nokk- ur fílahjón, svo að þau gætu aukið kyn sitt í Ameríku og orð- ið nytsöm áburðardýr með tím- anum. Enda þótt Lincoln hefði um þetta leyti nóg á sinni könnu vegna borgarastyrjaldarinnar, sem þá geisaði, gaf hann sér þó tíma til að svara bréfi kon- ungsins mjög kurteislega. I svarbréfi sínu, dagsettu 3. febrúar 1862, afþakkaði Lincoln þetta höfðinglega boð, og bar við því, að yfirráðasvæði Bandaríkj- anna næði ekki svo langt suður, að fílar gætu þrifizt þar, og auk þess notuðu Bandaríkjamenn gufuskip og gufuvagna til flutn- inga. Það var erfitt að vera bréf- ritari konungsins, vegna þess að hann var bæði hverflyndur og ráðríkur. Stundum skrifaði hann bréf á eigin spýtur, innsiglaði þau með innsigli sínu og sendi þau í einkapóstpokum sínum út um allan heim. Seinna skipaði hann Önnu stundum að skrifa sömu aðilum og segja þeim, að fyrri fyrirmælin væru á mis- tökum byggð — mistökum henn- ar, að því er varðaði þýðingu, eða afritun, en sjálfur hefði hann ætlað að segja allt annað. Að einu leyti lét hún þó aldrei undan. Ætti hún að vinna í sama herbergi og konungurinn, krafð- ist hún þess að fá að standa uppréttum fótum í návist hans. Konungurinn féllst á það, en þó með því skilyrði, að settist hann á stól, yrði hún líka að setjast á stól, og settist hann á gólfið, yrði hún líka að setjast á gólfið. Dag nokkurn var hún skyndi- lega kölluð á konungsfund. Hann átti þá og þegar von á heimsókn yfirforingja brezka flotans á Indlandshafi, John Hay, lávarðar. Til þess að koma sér vel við þenna tigna gest, hafði hann ákveðið að stíga spor, sem var algert einsdæmi í Síam — hann ætlaði að lofa flotaforingjanum að sjá feg-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.