Úrval - 01.04.1948, Síða 109

ANNA OG SlAMSKONUNGUR
107
urstu stúlkur landsins. Og til
þess að hann flytti ekki Viktoríu
drottningu þá sögu, að íbúar
landsins væru villimenn, átti
Anna að kenna stúlkunum siði
Norðurálfumanna og sjá um að
þær klæddust evrópskum bún-
ingum. Rakari átti að skafa
betelsvertuna af tönnum þeirra.
Næsta morgun var skólastof-
an orðin að saumastofu. Anna
fekk gnægð af silki, gimsteinum,
blómum og knipplingum til um-
ráða, og henni stóð ótakmörkuð
aðstoð til boða. Auk silki-
og glitvefnaðarstranganna úr
birgðaskemmunum, var komið
með vasaklúta, sokka og ilskó,
setta gimsteinum. Það eina sem
vantaði, var nothæft efni í nær-
fatnað. Þegar Anna vakti at-
hygli á því, fekk hún þau svör,
að slíkt efni væri ekki til og eng-
inn tími til að vefa það.
Phanrai prinsessa, frænka
Chulalongkorns prins, hafði
verið kjörin til að taka á móti
flotaforingjanum, en henni til
aðstoðar voru fimm fagrar
meyjar. Þeim þótti gaman að
vera í krínólínpilsi eins og Anna.
Konungurinn hafði sent rak-
ara sinn til þess að skafa tenn-
ur stúlknanna, unz þær voru
orðnar mjallahvítar, en kín-
verskur listmálari málaði hör-
und þeirra hvítt. Á höfði báru
þær hárkollur, skrýfðar sam-
kvæmt nýjustu tízku og skreytt-
ar festum úr perlum og demönt-
um. Þegar þær höfðu ver-
ið skreyttar gimsteinamenum,
hálsfestum og armböndum, voru
þær í sannleika sagt glæsilegar
útlits. Anna hafði dálitlar
áhyggjur af nærfötunum, en við
athugun kom í ljós, að glitvefn-
aðurinn var svo þykkur, að eng-
inn gat tekið eftir þessum á-
galla.
Svo var tekið til við æfingar
kurteisisiðanna. Það var ekki
krafizt annars af stúlkunum en
að þær sætu bak við rautt tjald,
sem hengt hafði verið þvert yfir
musterið. Þegar tjaldið hafði
verið dregið frá og konungur-
inn hafði kynnt þær, áttu þær að
standa upp, hneigja sig og
ganga aftur á bak út úr saln-
um. Einhver hafði frætt kon-
unginn á því, að enginn sneri
baki í Viktoríu drottningu, þeg-
ar hann væri kynntur henni,
heldur gengi afturábak út úr
áheyrnarsalnum. Konungurinn
var ákveðinn í því, að sami hátt-
ur skyldi viðhafður gagnvart
sér og hinum brezka sendiherra.
Anna æfði stúlkurnar marg-