Úrval - 01.04.1948, Síða 115

Úrval - 01.04.1948, Síða 115
ANNA OG SlAMSKONUNGUR 113- Fa-ying klifraði upp í kjöltu Önnu og hringaði sig þar eins og kettlingur. Anna lagði frá sér pennann. Enda þótt prins- essan væri nærri átta ára gömul var hún ekki stærri en fjögra ára enskt barn. En yndisþokki hennar stafaði ekki eingöngu af líkamsfegurðinni, heldur af hinni ljúfu skapgerð, sem jafn- vel dálætið gat ekki spillt. ,,Ég skal kenna þér að teikna og mála, ef hans hátign er það ekki á móti skapi,“ sagði Anna. Þá tók Fa-ying utan um hálsinn á Önnu og þrýsti henni svo inni- lega að sér, að Anna fór að þrá Avis dóttur sína. ,,Og þegar þú ferð til Eng- lands, Mem cha, viltu þá lofa mér að fara með þér og Louis á stóra, stóra skipinu?" „Það er nú dálítið annað,“ mótmælti kennslukonan. ,,Ég er smeyk við, að hans hátign leyfi þér aldrei að fara svo langt í burtu frá sér, jafnvel ekki með mér. Hvernig gæti hann verið án þín?“ Hún brosti og leit í mild barnsaugun, sem fylgdust með svipbrigðum á andliti henn- ar af næmum skilningi. „Jú, jú, hann lofar mér að fara!“ sagði Fa-ying. „Hann leyfir mér allt, sem mig langar til. Honum þykir vænst um mig af öllum. Hann lofar mér áreið- anlega að fara, ef mig langar til þess.“ „Mér þykir vænt um að heyra þetta,“ sagði Anna og hafði gaman af því, hve barnið var fullvisst um vald sitt yfir kon- unginum. „Mér þykir líka vænt um, að þér skuli þykja gaman að læra ensku og teikningu. Við skulum fara til hans hátignar og spyrja hann, hvort þú meg- ir læra teikningu í staðinn fyrir sanskrít." Fa-ying stökk niður á gólfið og þreif í hönd Önnu. „Já, já, við skulum fara strax!“ Síðan fóru þær til konungsins og spurðu hann. Svipur hans varð mildari, þegar hann leit á litlu stúlkuna. Hann snerist ekki gegn ósk dóttur sinnar, og dag eftir dag kom hún til Önnu, þeg- ar systkini hennar voru í sans- kríttíma. Þetta var skemmti- leg tilbreyting í skólastarfinu. Stundum var litla stúlkan að teikna eða mála. Stundum sat hún kyrrlát og horfði á Önnu teikna. Þegar hún þreyttist, klifraði hún upp í kjöltu Önnu og bað hana að segja sér sögu úr Bíblíunni. Hún hafði miklar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.