Úrval - 01.04.1948, Blaðsíða 118

116
ÚRVAL
Konungurinn hafði verið dá-
lítið kindarlegur á svipinn, þeg-
ar hann gaf henni hringinn, en
enda þótt hún væri að velta því
fyrir sér allan daginn, gat hún
ekki komizt fyrir ástæðuna.
Með næsta pósti kom bréf frá
franskri stúlku, sem bauðst til
að koma í kvennabúr hans. Á
meðan Anna var bréfritari kon-
ungsins, komu um tuttugu slík
tilboð frá frönskum stúlkum,
Með flestum bréfunum fylgdu
myndir af fallegum stúlkum, og
þetta voru í raun og veru hag-
stæðari „tilboð“ en mörg önnur,
sem Anna varð að þýða. En kon-
ungurinn hafnaði þeim öllum.
Hann hryllti við þeim mögu-
leika, að hann myndi verða lokk-
aður til að geta fransk-síamsk-
an ríkiserfingja.
Anna rétti konunginum
franska bréfið og hló. Hann las
það og rétti henni það síðan aft-
ur.
„Nei, nei,“ sagði hann hvat-
skeytslega, „skrifið henni og
segið nei,“ Svo leit hann á
Önnu með sama svipnum og
þegar hann gaf henni hringinn.
Hann horfði lengi á hana og það
var eins og hann byggi yfir ein-
hverju: „Nei, nei, nei, ekki
franska stúlku... en ef hún
væri ensk ...“ Hann þagnaði
og horfði íbygginn á Önnu. Svo
var eins og hann skipti uxn
skoðun og hann gekk burt, án
þess að segja orð. Á því augna-
bliki varð Önnu ljóst, hvao
demantsthringurinn þýddi. Hún
minntist allt í einu, hve miklar
fjárhæðir voru boðnar, fyrir
milligöngu málfærslumanna í
Singapore og Bankok, fyrir
enska stúlku af góðum ættum.
Og héma var hún sjálf ekki ung
stúlka, því að hún var tuttugu.
og átta ára gömul, en af góðum.
enskum ættum, og svo gagnleg!
Daginn eftir skilaði hún dem-
antshringnum aftur. „Yðar há-
tign,“ sagði hún, „ég tók hik-
andi við þessari dýrmætu gjöf,
og nú þegar ég hef hugsað mig
um, er mér ljóst, að ég hefði
ekki átt að þiggja hana. Ef þér
aftur á móti kynnuð að álíta,
að störf mín verðskulduðu
launahækkun —- þá myndi ég
vera mjög þakklát.“ Konungur-
inn tók við hringnum orðalaust.
Þau litu hvort á annað, án þess
að lát á neinu bera, en þau
skildu hvort annað mætavel.
Upp frá þessum degi var sam-
bandið milli Önnu og einvaldans
hið sama og verið hafði fyrr-
um.