Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 15
Leikir nœturinnar.
IJr smásagnasafninu „Nattens lekar“,
eftir Stig Dagerman.
í kvöldin, þegar móðirin græt-
-r* ur í stofunni og ekki heyrist
nema ókunnugt fótatak í stigan-
um, hefur Áki sérstakan leik,
sem hann leikur í stað þess að
gráta. Hann ímyndar sér, að
hann sé ósýnilegur, og að hann
geti óskað sér hvert sem hann
vill, ef hann bara hugsar sér
það. Á svona kvöldum er aðeins
um einn stað að ræða, og áður
en varir er Áki kominn þangað.
Hann veit ekki, hvernig hann
hefur komizt þangað, hann veit
aðeins, að hann er staddur í
stofu. Hvernig þar er umhorfs
veit hann ekki, það skiptir hann
engu máli; en loftið er mettað
af reyk úr sígarettum og píp-
um, og allt í einu rekur einhver
upp rosalegan hlátur, án tilefnis,
og konur, sem tala óskiljanlegt
mál, halla sér fram yfir borð
og reka upp sama rosahláturinn.
Þessi hlátur ristir eins og hníf-
ur í Áka, en samt er hann sæll
að vera þarna. Á borðinu, sem
þau sitja öll við, eru margar
flöskur, og undir eins og glas
tæmist, tekur hönd tappa úr
flösku og fyllir það aftur.
Áki, sem er ósýnilegur, leggst
á gólfið og skríður undir borðið,
án þess nokkur taki eftir hon-
um. f annarri hendinni heldur
hann á ósýnilegum bor, og án
þess að hika andartak stingur
hann bornum upp í borðplötuna
og byrjar að bora. Hann er
fljótur að bora gegnum tréð, en
hann heldur áfram að bora.
Hann borar í gler, og þegar hann
er kominn í gegnum flöskubotn-
inn kemur jöfn og mjó brenni-
vínsbuna gegnum gatið í borð-
plötunni. Hann þekkir skó föð-
ur síns undir borðinu og þorir
ekki að hugsa til þess, hvað
ske mundi, ef hann yrði sýni-
legur. En svo heyrir hann pabba
sinn segja: Ekki meira brenni-
vín í dag, og það fer fagnaðar-