Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 18

16
ÚRVAL
liann skríður niður í bekkinn
aftur, er hann með hnifinn með
ser. Hann leggur hann við hlið-
ina á sér undir sænginni og ger-
ir sig aftur ósýnilegan. Svo er
hann aftur staddur í sama her-
berginu og áður, hann stendur
í dyrunum og virðir fyrir sér
mermina og konurnar, sem hafa
föður hans í haldi. Hann veit,
að ef faðir hans á að losna, verð-
ur hann að frelsa hann á sama
hátt og Víkingur frelsaði trú-
boðann, þegar trúboðinn stóð
bundinn við staur og átti að
steikjast handa mannætunum.
Áki læðist inn, lyftir ósýnilega
hnífnum sínum og rekur hann
í bakið á feita manninum, sem
situr næst föður hans. Feiti mað-
urinn deyr, og Áki heldur áfram
kringum borðið, og einn á fæt-
ur öðrum hníga þeir niður af
stólum sínum án þess að vita,
hvað skeð hefur. Þegar Áki er
búinn að frelsa föður sinn, fer
hann með hann niður allan stíg-
ann, og af því að ekki heyrist
í neinum bíl úti á götunni, fikra
beir sig hægt niður síðustu
tröppurnar, ganga því næst yfir
götuna og fara upp í sporvagn.
Áki sér um að faðir hans fái
sæti inni í vagninum, og vonar,
að vagnstjórinn taki ekki eftir,
að hann er dálítið drukkinn, og
vonar líka, að faðirinn segi ekki
eitthvað ótilhlýðilegt við vagn-
stjórann eðá reki ekki allt í einu
upp hlátur án þess nokkuð sé
til að hlæja að.
Söngur í sporvagnshjólum
langt í burtu berst inn í eldhús-
ið, og Áki, sem hefur yfirgefið
sporvagninn og er aftur lagst-
ur í slagbekkinn, tekur eftir, að
móðirin hefur hætt að gráta
meðan hann var fjarverandí
þessa stuttu stund. Náttglugga-
tjaldið í stofunni vindur upp
á sig og skellur hart í loftið, og
þegar aftur er orðið hljótt, opn-
ar móðirin gluggann, og Áki ósk-
ar þess, að hann geti stokkið upp
úr rúminu og hlaupið inn í stof-
una og kallað til hennar, að
henni sé óhætt að loka glugg-
anum, draga niður gluggatjald-
ið og fara í rúmið aftur, því
að nú sé hann áreiðanlega að
koma. „Með þessim sporvagni
kemur hann, ég hjálpaði hon-
um sjálfur upp í hann.“ En Áki
veit, að slíkt er ekki til neins,
hún trúir honum ekki. Hún veit
ekki, hvað hann gerir fyrir hana,
þegar hann er einn á nóttunni,
og hún heldur, að hann sofi. Hún
veit ekki, hvaða ferðalög hann
tekst á hendur, og hvílík ævin-