Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 74

72
ÚRVAL
trú viðurkennir fyllilega réttindi
konunnar og hefur barizt fyrir
þeim, t. d. í Austurlöndum þar
sem barnahjónabönd viðgangast
og konurnar eru þrælar manna
sinna. Og það er fengin ótvíræð
reynsla af því meðal vestrænna
þjóða, að því frjálsar sem kyn-
in umgangast hvort annað, því
betra verður siðgæðið á sviði
kynlífsins.
Hvers vegna er heimurinn þá
enn svo mjög í mynd karlmanns-
ins? Svarið er að finna í sál og
huga konunnar miklu fremur en
í líkamsgerð hennar. Sú skoð-
un, að allar konur vilji í hjarta
sínu haga sér eins og karlmenn
— og myndu gera það, ef þær
fengju tækifæri til þess — hef-
ur reynzt röng. Það þarf ekki
nema óbrjálaða athugunargáfu
til að sjá, að ,,hin stóra stund'1
í lífi konunnar er ekki, þegar
hún vinnur verk, sem áður hef-
ur verið talið henni ofvaxið,
heldur þegar hún líður æskulétt
um dansgólfið í örmum þess sem
hjarta hennar hefur kjörið sér.
Flestar konur hafa að eðlis-
fari ríkari hneigð til að einbeita
kröftum sínum að því að skapa
heimili og ala upp börn, en að
umbreyta þessum heimi karl-
mannanna í sinn eigin heim.
Þannig hvílir hamingja
margra heimila á þeirri stað-
reynd, að konan kýs af frjáls-
um vilja og í samræmi við djúp-
rætta eðlishneigð sína að ein-
beita öllu lífi sínu og öllum per-
sónuleika sínum í þágu heimil-
isins, venjulega í miklu ríkari
mæli en eiginmaðurinn.
Mikilvægt er, að þessi fórn
sé viðurkennd, en ekki tekin sem
sjálfsagður hlutur. Gjaldmiðili-
inn, sem þessi fórnfúsa um-
hyggja konunnar verður bezt
launuð með, er ekki krónur og
aurar, heldur ást.
Ástin er lykillinn: ekki ,,ást“
í merkingunni „rómantísk hrifn-
ing“, sem getur verið góð í dans-
sölum og á mánabjörtum haust-
kvöldum, en endist lítið í eril-
sömu lífi hversdagsleikans, held-
ur raunveruleg ást, sem byggir
á virðingu og tillitssemi.
Ef hana skortir, getur maður-
inn afhent konunni öll laun sín
án þess að af því hljótist nokk-
ur hamingja fyrir báða aðila.
En þar sem hún ríkir, verða f jár.
málin aldrei togstreituefni milli
hjónanna. Það er ástin, og ástin
ein, sem getur breytt þessum
heimi karlmannanna úr því sem
hann er því miður alltof oft —
ósanngjarn í garð konunnar.