Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 47
MINNISSTÆÐASTI MAÐUR, SEM ÉG HEP KYNNZT
45
sagði svo hugsandi: „Skyldum
við geta orðað þetta betur? Við
skulum sjá.“ Og svo lögðum við
allir höfuðin í bleyti og tillög-
unum ringdi yfir, en að lokum
urðum við að játa, með undrun-
arblandinni aðdáun, að það væri
ekki hægt að segja þetta betur.
Á þennan hátt kenndi hann okk-
að meta fegurð og fullkomleik
máls og bókmennta.
Kennsla hans var ekki form-
föst, en hann þurfti aldrei að
beita aga við okkur. Hann sýndi
okkur svo skilyrðislausa kurt-
eisi, að við gátum ekki annað en
goldið í sömu mynt. Við gátum
ekki verið barnalegir, þegar
komið var fram við okkur eins
og fullorðna. Auk þess vorum
við alltof áhugasamir og kapps-
fullir í umræðum í tímunum til
þess að við hefðum tíma til að
fíflast.
Við ræddum málin, og hver
lagði fram sinn skerf, sína skoð-
un. Við skoðuðum hvert máls-
atriði eins og barn skoðar nýtt
leikfang, veltum því milli hand-
anna, gægðumst undir það og
leituðum að aflgjafanum, sem
knúði það áfram.
„Verið ekki hræddir við að
vera mér ósammála," sagði
hann oft. „Það er aðeins merki
þess, að þið hugsið sjálfstætt,
og til þess eruð þið hingað
komnir.“ Slíkt traust vermir, og
við fundum, að við urðum að
réttlæta það með því að gera
okkar ýtrasta, enda gerðum við
það. Stone hafði megna óbeit á
óvönduðu tali og notkun
,,frasa“. Ég man eftir, að ég
skrifaði einu sinni í ritdómi um
bók: „At the tender age of 17,
he. . .“. Við þetta stóð athuga-
semd: „Tender age“#) var gott
orðatiltæki, þegar það var fund-
ið upp, en nú er það eins og
gatslitin flík. Sláðu nýja mynt
— þína eigin mynt.“
Stone gaf okkur þá dýrmæt-
ustu gjöf, sem kennari getur
gefið nemendum sínum — vak-
andi áhuga á námi. Hann hafði
sérstakt lag á því að veifa fram-
an í okkur kafla úr sögu, per-
sónulýsingu eða hugmynd, þang-
að til við urðum forvitnir og
ákafir að fá að heyra meira;
þá greip hann fram í fyrir sjálf-
um sér og sagði: „En þið hafið
sjálfsagt lesið þessa bók.“ Þeg-
ar við hristum höfuðið eftir-
væntingarfullir, skrifaði hann
nafn bókarinnar á töfluna og
*) Merkingin er svipuð og þegar
talað er um „óharðnaða" unglinga. —
Þýð.