Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 73

HVERS VIRÐI ER EIGINKONAN ?
71
styrjöld milli kynjanna, þó að
hún sé í flestum tilfellum dulvit-
uð, og að eina ástæðan til þess
að gift kona leggur niður vopn-
in er sú, að hún elskar manninn.
sinn. Það er hollt íhugunarefni
hverjum eiginmanni.
Þess má raunar finna dæmi í
fornum sögum, að menn hafa um
langan aldur gert sér grein fyrir
þessu styrjaldarástandi. Jafnvel
Forn-Grikkir gerðu sér fulla
grein fyrir því. Skjaldmeyjarnar
■—- ef til vill fyrstu konurnar,
sem greint er frá í sögum að
hafi risið upp gegn alræði karl-
mannanna — vildu engin af-
skipti hafa af karlmönnum,
nema að svo miklu leyti sem
nauðsyn krafði til viðhalds kyn-
stofninum. Sagt var, að þær
skæru hægra brjóstið af stúlku-
börnum sínum svo að þær gætu
betur spennt bogann í orustum.
Kvenréttindin, eins og þau eru
kölluð, hafa nú að mestu verið
viðurkennd. Hið óskiljanlega er,
hve litlu það virðist hafa breytt.
Hver er skýringin? Þegar fyrst
var haft á orði, að konur ættu
að njóta fulls jafnréttis við karl-
menn, komu jafnan fram þrjár
meginröksemdir gegn því. Sú
fyrsta var, að konan hefði ekki
líkamlegt þrek til að standast í
þeirri samkeppni, og að eðli
hennar mundi alla tíð vera hem-
ill á frjálsar athafnir hennar.
Reynslan hefur hrakið þessa
röksemd eftirminnilega. Konur
sem starfað hafa í verksmiðjum
og gegnt hafa herþjónustu, hafa
vissulega ekki reynzt líkamlegir
eftirbátar karlmannanna. Og hið
„lífeðlislega sérkenni" konunn-
ar, sem einu sinni var mikið tal-
að um í hvíslingum, hefur raun-
verulega ekki reynzt henni meiri
tálmi en karlmanninum hinn
daglegi rakstur.
Önnur röksemdin byggði á
þeirri forsendu, að jafnvel þótt
konur hefðu nægilegt úthald og
þrautseigju til að bera, mundi
skortur á líkamsburðum veikja
aðstöðu þeirra í samkeppninni.
Þessi röksemd er orðin næsta
haldlítil, því að vélaaflið er þeg-
ar búið að leysa mannaflið af
hólmi á flestum sviðum. Nú-
tíma vél eða mælitæki lætur
jafn vel að stjórn, hvort sem það
er karlmannshönd eða konu-
hönd, sem stjórnar henni.
Þriðja röksemdin er sú, að
það sé andstætt kenningum
kirkjunnar og almennu siðgæði,
að konur séu frjálsar að því að
gera það, sem þeim sýnist.
Reynslan er önnur. Kristin: