Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 71
Hvers virði er eiginkonan?
Grein úr „John Bull“,
eftir W. E. Purcell.
TTVERS VIRÐI er eiginkona?
Ef eiginmaðurinn kemur
til dæmis með 500 krónur heim
í vikulaun, hve mikið á konan
þá að fá? Hér fer á eftir svar
eiginkonu:
„Ég viðurkenni, að 250 krón-
ur nægja til heimilishaldsins, en
ég viðurkenni ekki, að maðurinn
eigi að hafa hinar 250 krónurn-
ar til frjálsra afnota. Konan á
rétt á jafnmiklu eyðslufé og
maðurinn. Það er ekki hægt að
vænta hamingju fyrr en eigin-
mennirnir gera sér fulla grein
fyrir þessu mikilvæga atriði.“
Annað svar er frá konu, sem
aðhyllist kenninguna „verðugur
er verkamaður launa sinna“.
Hún telur, að setja eigi lög um
laun eiginkonunnar, er miðist við
tekjur eiginmannsins. Hún eigi
að fá svo og svo mikið til heim-
ilishalds, svo og svo mikið vegna
harnanna, og svo og svo mikið
í eyðslueyri handa sjálfri sér, í
samræmi við það, sem maðurinn
notar í eyðslueyri.
Myndu þessi lög koma að
gagni? Vissulega. Ef starfið er
einhvers virði, er það verðugt
launa sinna. Og starf húsmóður-
innar er miklu meira en rétt ein-
hvers virði. Ekkert starf er mik-
ilvægara.
En það er meira en launin,
sem máli skiptir. Hver sá mað-
ur sem lifir í hamingjusömu
hjónabandi getur séð hina hlið
málsins með því að líta yfir borð-
ið. Þar situr konan hans. Hann
veit í hjarta sínu, að hann væri
einskis megnugur án hennar.
Hún er konan, sem eitt sinn
vakti undarlega* hræringar í
hjartanu með fótataki sínu. Á
hún að fá borgun fyrir að ala
börn hans og stjórna heimilinu?
Kærir hún sig um það?
Eða er reyndin sú, að þar
sem ástin og traustið ríkir milli
hjóna er sérhvert peningalegt
mat á þjónustu ónauðsynlegt og
að sumu leyti jafnvel móðgandi?
Ef til vill. En ef konan á ekki
að fá laun eins og hver annar