Úrval - 01.12.1949, Blaðsíða 76

74
ÚRVAL
hernað sem raun ber vitni.
Þessvegna var t. d. bandaríska
skýrslan um líffræðilegan hern-
að — hin svonefnda . Merck-
skýrsla — dregin til baka, enda
þótt hún væri mjög varkár í
dómum. Það er erfitt að sann-
færa fólk um, að það sé öruggt
á bak við Maginotlínu atóm-
sprengjubirgðanna, ef það vitn-
ast samtímis, að ósýnilegt vírus
getur komizt gegnum þá varn-
arlínu hindrunarlaust, án þess
að notaðar séu fallhlífahersveit-
ir eða bryndrekar.
Hernaðarlist kemur að engu
haldi í líffræðilegum hernaði.
Það er t. d. nokkurn veginn víst,
að skæð tegund af bacterium tul-
arense, sýklum þeim sem valda
kanínuveiki (tularemia), var
eitt af leynivopnunum, sem
reiðubúin voru til notkunar í
síðustu styrjöld. Kanínuveiki
er nálega óþekkt utan Banda-
ríkjanna. Hún er skæður sjúk-
dómur, og því ágætt vopn gegn
óvinum, sem þekkja hana ekki.
En þó ekki einhlítt, því að
strax og óvinirnir kæmust í
kynni við hana, gætu þeir byrj-
að að rækta sýklana og goldið
síðan í sömu mynt. Eina örugga
ráðið við notkun slíks vopns
væri því að bólusetja alla þjóð-
ina gegn því áður. En það væru
aumir njósnarar, sem ekki
fengju veður af því að 130 milj-
óna þjóð væri bólusett gegn ein-
hverjum sjúkdómi. Auk þess
virða drepsóttir engin landa-
mæri, einkennisbúninga eða
aðrar hernaðarreglur, jafnvel
ekki hlutleysi.
En líffræðilegur hernaður er
ekki aðeins bundinn við sýkla
og vírus. Þar koma einnig til
greina hinir svonefndu vakar
(hormón). Það er hollt að at-
huga áhrif efna þeirra (hor-
móna), sem eyða tilteknum ill-
gresistegundum. Eitt þeirra
drepur t. d. hóffífilinn (Tuss-
ilago Farfara), sem er illgresi
á kornökrum, án þess að gera
korninu nokkurt mein. Það er
uggvænlegt að horfa á áhrif
þess, ef menn gera sér grein
fyrir eðli þeirra. Það er næstum
hægt að sjá jurtina engjast og
afmyndast af ofvextinum, sem
efnið veldur. Samsvarandi verk-
anir í manninum mundi vera
vaxtartruflun (acromegaly),
sem stafar af ofmikilli hormón-
framleiðslu heiladingulsins og
veldur ofvexti í útlimum og höf-
uðbeinum, sem ekki hættir fyrr
en dauðinn bindur endi á hann.
Annað efni eyðir illgresi í skóg-